SEUL: Güney Kore’nin bu haftaki cumhurbaşkanlığı seçimlerinden çıkan rakamlar, birden fazla şekilde bölünmüş bir ülkenin resmini çiziyor.
Seçmenler , muhafazakar aday Yoon Suk-yeol ile sol eğilimli Demokrat Parti’den Lee Jae-myung arasında neredeyse tam ortada bölündü. Yoon , oyların yüzde 1’inden azıyla Lee’ye karşı zafer elde etti; bu Güney Kore’nin demokratik tarihindeki en ince farktı.
Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Güney Koreliler yaş, cinsiyet ve bölgesel çizgilere göre oy kullandılar.
60 yaş ve üstü seçmenler, Kuzey Kore’ye karşı sertleşme ve ekonomiyi canlandırma vaatleri olan Yoon’u, 1980’lerin patlama zamanlarından hoşlanan bu demografiye hitap ediyor gibi görünüyor.
Eski bölgesel bağlılıklar da derinlere iniyor – güneybatı tarımı liberal oy verme eğilimindeyken, endüstriyel güneydoğu muhafazakar. Bu bölünmelerin üstesinden gelmek için yıllarca süren çabalara rağmen, Lee geleneksel liberal kalelerde büyük çoğunluk elde ederken ve Yoon muhafazakar kalp bölgelerine hakim oldu.
Açık olmak gerekirse, bu bölünmeler yeni değil. Güney Kore, uzun zamandır bu hatlar boyunca rekabet eden grup sadakatleri ile karakterize edilen bir toplum olmuştur. Ancak siyasi söylemdeki ortak bir konu, bu ayırıcı faktörleri aşma ve ortak barış ve refah hedeflerini ele almak için bir araya gelme ihtiyacı olmuştur.
Yoon, zaferinden bu yana tüm doğru şeyleri söyledi. Kabul konuşmasında “Halk ve ülke için el ele vermeli ve bir olmalıyız” dedi.
Lee, yenilgiyi zarafetle kabul etti ve Yoon’u “bölünmelerin ve çatışmaların üstesinden gelmeye” çağırdı.
Ama Yoon bu bölünmeleri iyileştirecek doğru kişi mi? Mevcut kanıtlar, onları daha da kötüleştireceğini gösteriyor.
İLERLEMEK İÇİN CİNSİYET ÇEVRESİNDEKİ GERİLİM
Genç Güney Koreliler arasında, Yoon’un kampanyası boyunca gerilimleri körükleyerek kasten istismar ettiği cinsiyet konusunda büyüyen bir bölünme var. Kampanyasının bir TV reklamı şu sahneyi içeriyordu: Bir iş görüşmesinde genç bir adam, gülümseyen genç bir kadına yenildikten sonra hüsran içinde başını öne eğiyor.
Reklam , hükümetlerinin kadınlar için çok şey yaptığını, ancak erkeklere yardım etmek için çok az şey yaptığını düşünen Güney Koreli genç erkekleri hedef aldı. Çoğunlukla 20’li ve 30’lu yaşlarında, hükümetin kadınların işgücüne katılımını artırmak ve kadınlara yönelik şiddeti ve tacizi ortadan kaldırmak için politikalar geliştirirken, erkeklerin aslında daha zor zamanlar geçirdiğini ve daha fazla desteği hak ettiğini savunuyorlar.
Bu tür bir gerilim, nüfusun ceplerinde yıllardır var olmuştur, ancak Yoon, genç erkeklerin hayal kırıklıklarını bu kadar açık bir şekilde kanalize etmeye çalışan ilk adaydır.
Cinsiyet meselelerini ele almakla görevli Cinsiyet Eşitliği ve Aile Bakanlığı’nı veya doğrudan Korece’den çevrildiğinde Kadın ve Aile Bakanlığı’nı kaldıracağını söyledi. Bazıları bunu hükümetin kadınlara erkeklerden daha fazla öncelik verdiğinin kanıtı olarak görüyor.
Argümanlarının merkezinde Güney Kore’nin zorunlu askerlik sistemi var. Güney Kore , Kuzey Kore’nin oluşturduğu tehdide karşı korunmak için büyük bir daimi orduya sahiptir. Genç erkekler, kadınlar bu hizmetten muaf tutuldukları için, son derece rekabetçi bir iş piyasasında kendilerini dezavantajlı durumda bıraktığını söyledikleri yaklaşık iki yıl hizmet vermektedir.
Sandıkta Yoon’un yaklaşımı işe yaradı – 20’lerindeki erkeklerin yüzde 58,7’si ve 30’larındaki erkeklerin yüzde 52,8’i ona oy verdi.
YOON SUK-YEOL’UN BİRLİK ÇAĞRILARI DÜŞÜK OLACAK MI?
Yoon, eşekarısı yuvasını karıştırdıktan sonra hoşnutsuzluğu kontrol altına alabilecek mi?
Birincisi, kadınları gemiye alamazsa birlik zor olacaktır. Genç kadınların çoğunluğu Yoon’a karşı oy kullandı ve kadın hakları grupları, Yoon’la görevdeyken toplumsal cinsiyet çatışmasını kötüleştirme olasılığı konusundaki endişelerini dile getirdi.
Seçilmiş başkan olarak yaptığı ilk konuşmalardan birinde Yoon, toplumsal cinsiyet bakanlığını feshetme sözünü yerine getireceğini söyledi.
Bir kampanya durağında Yoon, cinsiyet eşitliği bakanlığını vergi mükelleflerinin parasının israfı olarak nitelendirdi ve bakanlığa harcanan paranın Kuzey Kore’nin nükleer programının onlarca yıllık sorununu çözmek için yeterli olacağını söyledi. Kuzey Kore’yi nükleer silahlardan vazgeçmeye ikna etmek için herhangi bir miktarda paranın nasıl yeterli olacağını açıklamadı.
Yoon’un toplumsal cinsiyet konularını kullanmasını tehlikeli kılan şeylerden biri de, bunun ulusal güvenlik gibi kamuyu ilgilendiren diğer alanlara nasıl sızabileceği ve daha fazla erkek ve kadının ortak bir kamu yararı için çalışmak yerine rekabet ediyormuş gibi hissetmesine yol açmasıdır.
NET BİR POLİTİKA VİZYONU VEYA YASAL ÇOĞUNLUK YOK
Yoon’un kampanya yolundayken bazen gerçeklikten uzaklaşmış veya bir lider olarak ikna edici görünmemesi de endişe verici.
Yoon, görevdeki cumhurbaşkanı Moon Jae-in’in hükümetinin haftada 52 çalışma saati yasal bir sınır koyma politikasını eleştirirken, işçilerin haftada 120 saat – veya haftada yedi gün, günde yaklaşık 17 saat – çalışması gerektiğini söyledi.
Yoon bu nedenle popüler bir YouTube kanalında feci bir görünümden sonra doğaçlama konuşmalardan kaçındı ve burada politika sorulduğunda başıboş cevaplar verdi. Bir durumda, Yoon borsayı nasıl düzenleyeceği sorulduğunda tökezledi.
Bu nedenle, göreve geldiğinde Yoon’un ne tür politikalar uygulayabileceği konusunda sınırlı olması biraz rahatlatıcı. Demokrat Parti, 2024 yılına kadar yasama meclisinde çoğunluğa sahip ve bu nedenle Yoon’un tarafındaki teklifleri reddedebilir.
Siyasetin asıl işi, Yoon’un göreve geldiği Mayıs’ta başlayacak. Muhalefetin egemen olduğu bir Ulusal Meclis, partilerin çekişip birbirlerinin politikaları yürürlüğe koyma çabalarını engellemeye çalıştığı daha fazla bölünme için bir reçete olabilir.
Yoon’un bir lider olarak başarısı, siyasi bölünmenin üstesinden gelmeyi gerektiriyor. Önemli konu olan konut konusunda Yoon, vergi sistemini spekülatif satın almayı caydıracak şekilde yeniden yönlendireceğini söyledi; muhalefetin işbirliği olmadan bunu gerçekleştiremez.
Muhalefeti politikalarını desteklemeye ikna etmek için net bir vizyona ve siyasi anlayışa ihtiyacı olacak, ancak bu siyasi aceminin bunu başarabilecek mi göreceğiz.
Umarım Yoon, ekim bölümü onu ülkenin en üst makamına getirirken, onu başarılı bir başkan yapmayacağını veya ülkesini iyileştirmeyeceğini çabucak öğrenir.
Steven Borowiec, Seul’de yaşayan bir gazetecidir.
News
