Kasılarak Amerikan tarımını hedef alan koruyucu misillemelerle korumacılığı davet etmek, serbest ticaretin aleyhine ABD fabrikalarını desteklemek demektir.
Bu Kasım’da başkanlığı kim kazanırsa, Amerika Birleşik Devletleri’ne imalat sanayi için bir endüstri politikası hibe edecektir. Ancak aynı politika olmayacak. İki aday farklı araçlar kullanacak ve farklı endüstrilere destek sağlayacak. Tarım için de farklı sonuçlar olacaktır. Endüstri politikası, belirli endüstrilere hükümet desteği ve koruma sağlamayı kapsar ve tarifeler, sübvansiyonlar ve araştırma gibi araçları kullanır. Washington politika yapıcıları, piyasa sermayeyi hükümetlerden daha iyi dağıttığına ve serbest ticaretin korumacılıktan daha zengin bir ülke yarattığına inanırdı. Tabii ki her zaman söyledikleri gibi uygulamadılar. Endüstri politikasını adlandırmadan, diğer endüstriler arasında konut, konut ipotek vergisi indirimi ile;
sağlık hizmetleri, Ulusal Sağlık Enstitüleri tarafından;
tarım, çiftlik programlarıyla desteklediler. Otomobil endüstrisine defalarca yardım edildi. Başkan Ronald Reagan, Japonya’nın ABD’ye otomobil ihracatını “gönüllü olarak” kısıtlamasını sağlamıştı. Başkan Barack Obama, 2008 finansal çöküşünden sonra Detroit’e yardım etti. Ve 40 yıldır ABD’nin hafif kamyonlara %25 gümrük vergisi uyguluyor. Bununla birlikte, endüstri politikası genellikle “kazananları ve kaybedenleri seçme” ve “saltanat kapitalizmine” yol açacağına dair bir şekilde görmezden gelindi. Bu arada, başkanlar serbest ticaret anlaşmalarını müzakere etmek için çok çalıştılar. Ancak son yıllarda serbest piyasalara ve serbest ticarete olan bağlılık tarihe karışmıştır.
2017’de göreve başladığında Donald Trump, Amerika Birleşik Devletleri’ni Asya ile büyük bir serbest ticaret anlaşmasından çekti. Daha sonra kendisini “tarife adam” olarak tanımlayan Trump, çamaşır makineleri, güneş panelleri, çelik ve alüminyum üzerine tarifeler uyguladı, ardından daha geniş bir ürün yelpazesine yönelik Çin ürünlerine tarifeler uyguladı. Aday Trump, başkanlığından daha büyük tarifeler vaat ediyor – tüm Çin mallarına %60, diğer ülkelerden yapılan tüm ithalatlara %10. Geçenlerde %20’nin mümkün olduğunu öne sürdü. Bunlar, gümrük vergisi seviyesinde ve kapsadıkları endüstrilerde dramatik bir artışı temsil eder – Amerika’nın şu anda ortalama olarak %3 civarındadır – ve endüstrilerin sayısında, birkaçından tümüne kadar. Bazı endüstriler özel koruma alabilir. Bir mitingde Trump, yabancı üretimli araçlara %100 gümrük vergisi vaadinde bulundu. Kamala Harris, bu konuda çok konuşmadı ancak birçok uzman, Başkan Joe Biden’ın endüstri politikasına dayanacağını düşünüyor. Bu da büyük olasılıkla gümrük vergilerine daha az, sübvansiyonlara daha fazla dayanmasını gerektirecektir. Biden gibi, metal şekillendirme endüstrilerini desteklemekten ve korumaktan daha az, yarı iletkenler gibi yüksek teknoloji endüstrilerine ve elektrikli araçlar gibi çevre duyarlı endüstrilere daha fazla hediye yağdırmaya daha meyillidir. Yine de, Trump’ın övdüğü kadar yüksek veya geniş kapsamlı olmayacak gibi görünüyor; odak noktası muhtemelen sübvansiyonlar olacaktır. Bunlar tahminler ve tahminler her zaman doğru çıkmaz. Ekonomistler, Trump’ın önerdiği tarifelerin felaket olacağını söylüyorlar; belki de ona daha az drastik bir şey yapması için ikna edebilirler. Harris’in sessizliği, tahmincileri şaşırtmak için özellikle özgür bırakıyor. Ancak tahminler gerçekleşirse, Harris’in endüstri politikasının tarım için olası etkileri muhtemelen minimum olacaktır. Gerçekten de, Amerika’nın ticaret ortakları, üreticilere verdiğimiz sübvansiyonlar ve yerli alım kurallarımızdan memnun değiller ve bazıları benzer önlemlerle yanıt verecekler. Ancak bu önlemlerin muhtemelen ABD tarımını etkilemeyeceği düşünülmektedir. Gümrük vergileri ise başka bir konu. Ticaret ortakları, neredeyse kesinlikle ABD’nin ihracatına karşı gümrük vergileri ile misilleme yapacaklar ve bu gümrük vergilerini, ihracata dayalı ABD endüstrilerinden biri olan tarımı hedef alacaklar. Amerikan Çiftçiler Birliği, ABD çiftliklerinin ürettiğinin değerine göre yaklaşık %20’sinin ihracatlara denk geldiğini belirtmektedir. Bazı ürünlerde, özellikle soya fasulyesi gibi, bu oran çok daha yüksektir. Ticaret ortakları satın alımlarını azalttıklarında veya hatta satın almayı durdurmaları durumunda, emtia fiyatları düşer. Çin, Trump’ın tarifelerine karşı misilleme yaptığında, 2018’de ABD’nin bu ülkeye tarım ihraçatı, 2017’den daha büyük bir düşüş yaşadı. Ve Trump, 2019’da yeni tarifelerle bahsi arttırdığında, Çin bir süreliğine ABD tarım ürünlerini almaktan vazgeçti. Yeni ve daha büyük tarifelerin ABD tarımı üzerinde daha sert bir etkiye neden olabileceği olasıdır. Geçmişte, o zamanki başkan Trump, çiftçilerin zararlarının bir kısmını Tarımsal Kredi Kurumu kasasından karşıladı. Aynısını tekrar yapabilir, ancak bu sefer tarifeleri daha büyük ise misilleme muhtemelen daha büyük olacaktır. Tarım Kredi Kurumu’nun ne kadar zararı karşılayabileceğine dair sınırlar vardır. Trump, ABD’nin uzak geçmişte bir dönem için üretimi teşvik adına büyük tarifeler uyguladığına dikkat çekiyor. Ve eğer devasa tarifeler Amerikan üretiminde bir yeniden canlanma getirirse, birçok Amerikalı bunun ona değeceğini söyleyecektir. Ancak o canlanma kesin değildir. Neredeyse kesin olan şey, kısa vadede, ticaret ortaklarının misilleme yapacakları ve ABD tarım ihraçatının bunlardan biri olacağıdır. Uzun süredir Wall Street Journal Asia muhabiri ve editörü olan Urban Lehner, DTN/The Progressive Farmer’ın emekli editörüdür. Bu makale, başlangıçta 22 Ağustos’ta yayımlanmış olup, DTN/The Progressive Farmer’ın izniyle Asia Times tarafından yeniden yayımlanmıştır. Tüm hakları saklıdır. Urban Lehner’i Twitter’da @urbanize hesabından takip edebilirsiniz.
News
