Taliban, 3 yıl iktidarda olduktan sonra göründükleri kadar güçlü değil.

Kadınları zorlayarak, teröristleri barındırarak ve komşularıyla kavga ederek kendi sorunlarını yaratıyorlar. Afganistan'da Taliban'ın iktidara gelmesinin üzerinden üç yıl geçti ve grup yüksek uçuşta, yönetimine meşru bir meydan okuma olmaksızın karşılaşmadan ve uluslararası toplumun çoğu tarafından ilgi gören bir durumda. Taliban'ın güveni, Ağustos 2021'de Amerika Birleşik Devletleri liderliğindeki koalisyonun Afganistan'dan aceleyle çekilmesinden sonra elde edilen savaş uçakları ve silahlar içeren askeri geçit töreni ile tam anlamıyla gösterildi. Bu gösteri, Washington'a açıkça bir tokat anlamına geliyordu. Taliban ayrıca komşularıyla ilişkilerini geliştirmeyi başardı, önceden iktidardayken dışlanmış olan grup tarafından bir hayli uzak sayılan bir durum. Çin ve İran diplomatlari geçide katıldı. Özbekistan Başbakanı Abdulla Aripov Ağustos ayında yüksek düzeyli görüşmeler için Kabil'i ziyaret etti. Bu, Çin'in ocak ayında resmi olarak bir Taliban temsilcisini ağırlayan ilk ülke olmasından ve geçen Aralık ayında kendi elçisini Kabil'e atamasından sonra gerçekleşti. Ticaret de arttı, özellikle Çin ile. Taliban ve Çinli mühendisler Temmuz ayında dünyanın ikinci büyük bakır yatağına sahip olan Pekin tarafından finanse edilen Aynak Mas madeninde resmi olarak temeli attılar. Çinli yetkililer ayrıca son zamanlarda çeşitli toplantılar yaptılar ve Afganistan'ın Pekin'in Kuşak ve Yol İnisiyatifi'ne katılacağı umutlarına yol açtılar. Ancak görünüşler yanıltıcı olabilir. Taliban, çözemedikleri ya da çözmek istemedikleri pek çok sorunla karşı karşıya. Kısa vadede güvendeler ancak bu, gelecek yıllarda grubun iktidarı üzerinde tehdit oluşturabilir. Bunlar, Taliban'ın kadınları ve kızları acımasızca ele almalarını, terörizmi barındırmalarını ve komşularla kavgalar etmelerini içerir. İnsani kriz de Batı'yı suçlayabilir, ancak Taliban'ın insan hakları konusundaki direnişi, Afganların karşılaştığı sorunları çözmeye isteksiz olduklarını gösteriyor. Bu tutum, grubun meşruiyetini tüketir. Daha yakından bakıldığında Taliban, kötü yönetimi telafi etmek için kaba kuvvete dayanan bir kağıt kaplan olduğunu gösterir. Afganistan Özgürlük Cephesi tarafından Kabul'da dört Taliban militanının öldürülmesi, Taliban'ın göründüğünden çok daha zayıf olduğunu hatırlatan zamanında bir hatırlatıcıdır ve Taliban'ın Afganistan'da karşıtlarına sahip olduğunu gösterir. Meşruiyeti olmayan rejimler, Afganistan'da kısa sürede iç veya dış güçler tarafından kenara itilmeden önce dayanamazlar. Taliban'ın yükseliş, düşüş ve yeniden ortaya çıkmasının tarihi, gücün Afganistan'da her zaman kırılgan olduğunu doğrulamaktadır. Taliban, ikinci kez iktidara dönüşlerinin dördüncü yılına girerken bunu hatırlamalı. Arzu ettikleri ve ihtiyaç duydukları meşruiyeti elde etmek için sorumlu ve insanca yönetim yaparak kazanmalılar. Taliban, bu dersi öğrenmezlerse, grubun meydan okunabileceğini ve sıkıntıda olabileceğini bulabilirler.