Anura Kumara Dissanayake, seçim sürprizi yaşadı ama adanın zedelenmiş ekonomisinin gerçekten ihtiyaç duyduğu şey solcu mu?
Sri Lankalılar, 22 Eylül 2024 tarihinde bir solcu yoksulluk karşıtı kampanyacıyı devlet başkanı olarak seçerek liderlikte yeni bir yöne oy verdi. Anura Kumara Dissanayake’nin yükselişi, 2022’de ülkeyi ekonomik çöküşün eşiğine getirmekle suçlanan geçmişten ve kuruluş partilerinden ve politikacılardan bir kırılma olarak işaret ediyor. Dissanayake zaferi Sri Lanka için bir “yeniden başlangıç” olarak nitelendirdi – ancak yine de seleflerinin bıraktığı ekonomik yükü ve acımasız kemer sıkma talepleriyle gelen Uluslararası Para Fonu (IMF) kredisinin etkisini ele alması gerekecek. Konuşma, Indiana Üniversitesi’nde Sri Lanka ekonomisi konusunda uzman olan Vidhura S Tennekoon’a döndü, yeni başkanın karşı karşıya olduğu görevi ve Dissanayake’nin bununla nasıl mücadele etmeyi amaçladığını açıklaması için. Sri Lanka’nın yeni başkanı hakkında ne biliyoruz?Anura Kumara Dissanayake, hem Ulusal Halkın Güç Birliği (NPP) hem de Janatha Vimukthi Peramuna’nın (JVP) liderliğini yapıyor. Marksist ideolojiye dayanan JVP, 1960’larda sosyalist devrimle iktidarı ele geçirme amacıyla kuruldu. Fakat 1971 ve 1987-89’da yaşanan iki başarısız silahlı ayaklanmanın ardından – ki bu ayaklanmalar onbinlerce can kaybına yol açtı – parti demokratik politikalara yönelerek üçten fazla on yıl boyunca böyle kaldı. Bu seçime kadar JVP, Sri Lanka’nın politik peyzajında küçük üçüncü parti olarak kaldı, güç ise iki geleneksel siyasi partinin – Birleşik Ulusal Parti ve Sri Lanka Özgürlük Partisi – veya onların soydan gelen partilerinin öncülüğündeki ittifaklar arasında değişiyordu. 2019’da Dissanayake’nin liderliğinde, NPP, birkaç başka örgüt ile sosyalist bir ittifak olarak kuruldu. JVP hala Marksist prensiplere sadık kalırken, NPP merkez sol, sosyal demokrat bir platform benimseyerek daha geniş halk desteği çekmeyi amaçlıyor. Bu çabalarına rağmen, Dissanayake, 2019 cumhurbaşkanlığı seçiminde yalnızca %3 oy aldı. Ancak 2022 ekonomik krizi sırasında siyasi manzara önemli ölçüde değişti. Birçok Sri Lankalı, ülkeyi yedi on yıl boyunca yöneten iki geleneksel partiye karşı hayal kırıklığına uğradı ve NPP’ye güvenilir bir alternatif olarak baktı. Özellikle partiye yönelik yolsuzluk karşıtı duruşu, birçok insanın ekonomik çöküşü siyasi yolsuzluğa bağlamasından dolayı güçlü bir şekilde yankılandı. Dissanayake’ye %42 oy kazandırdı. Bu önemli bir başarı olmasına rağmen, Sri Lanka için tarihi bir ilk anlamına geliyor – Dissanayake çoğunluk desteği olmaksızın seçilen ilk başkan; kalan %58 oy ise iki geleneksel parti adayları arasında bölündü. İlk zorluğu, gelecek seçimlerde parlamentoda çoğunluk sağlamak olacak; bu da yönetimin etkili bir şekilde hükümet etmesi için kritik bir adım olacak. Dissanayake ne tür bir ekonomi devralıyor?İki buçuk yıl önce, Sri Lanka tarihindeki en kötü ekonomik krizi yaşadı. Yabancı rezervler neredeyse tükenmiş, ülke faturalarını ödemekte zorlanıyordu ve temel tüketim mallarında ciddi kıtlıklar yaşandı. İnsanlar, pişirme gazı ve yakıt için uzun kuyruklarda beklerken, düzenli enerji kesintileri günlük hayatın bir parçası haline geldi. Sri Lanka rupisi rekor düşüklüğe geriledi ve enflasyon %70’e yükseldi. Ekonomi daralıyordu ve ülke ilk kez uluslararası tahvillerinde temerrüde düştü. Bu, sonunda Başkan Gotabaya Rajapaksa’yı istifaya zorlayan büyük bir protesto hareketine yol açtı. Temmuz 2022’de Meclis, Rajapaksa’nın kalan görev süresini tamamlaması için Ranil Wickremesinghe’yi atadı. Ardından, Sri Lanka ekonomisi, Wickremesinghe’nin liderliği altında beklenmedik bir şekilde hızlı bir toparlanma yaşadı. Uluslararası Para Fonu ile anlaşma sağlandıktan sonra, para birimi istikrar kazandı, merkez bankası döviz rezervlerini yeniden inşa etti ve enflasyon tek hanelere düştü. 2024’ün ilk yarısına gelindiğinde ekonomi %5 büyümüştü. Hükümet, önce iç borcunu, ardından iki taraflı olan yani hükümetlerarası kredi borcunu yeniden yapılandırdı – yani çoğunlukla Çin’den ama aynı zamanda Hindistan ve Amerika Birleşik Devletleri dahil Batı ülkelerinden gelen krediler. Seçimlerden birkaç gün önce, uluslararası tahvil sahipleriyle kalan egemen borcu yeniden yapılandırmak için bir anlaşmaya varıldı.
Bu başarıya rağmen, Wickremesinghe’yi, 2.3% milli gelirin asgari bir bütçe fazlasını korumasını sağlamak için, devletin idaresini yönetmek için hükümet işgücünü azaltma çabası ise devam etti. Dissanayake’nin halkçı politikalarının, kampanya sırasında halkın geniş desteğini çekmeyi amaçlayan, hükümet gelirlerini zorlaştıracağı ve harcamaları artıracağı kesin. Ancak IMF programı, borcun sürdürülebilirliğini sağlamak için Sri Lanka’nın gayri safi yurtiçi hasılanın en az %2.3’ünü oluşturan bir asli bütçe fazlasını sürdürmesini gerektiriyor. Dissanayake, ülkenin ekonomik istikrarını bu hedeften sapmamak için riske atmayacağına söz verdi. Vergi toplamanın verimliliğini artırmak stratejisi, görecekleri politikaları finanse etmek için yeterli gelirin oluşturacağına inanıyor.
Ek olarak, kendi partisi, Wickremesinghe hükümetinin uluslararası kredi verenlerle yaptığı anlaşmayı ülkeden yana olumsuz buldu. Dissanayake, daha iyi koşullar arayacağına söz verdi. Ancak bu anlaşmalar zaten yapılmış durumda olduğundan, yeni hükümetin onları yeniden müzakere etmeye çalışıp çalışmayacağı belirsiz. Vidhura S Tennekoon ekonomi profesörüdür, Indiana Üniversitesi.
Bu makale, Creative Commons lisansı altında The Conversation’dan yeniden yayımlanmıştır. Orijinal makaleyi okuyun.
News
