Yeni kitap, dünyadaki azalan demokrasilerin zayıflayan grubunu zayıflatmak ve yok etmek için işbirliği yapan otoriter ağları gösteriyor.
Otuz yıl önce, birçok liberal demokrasi için zafer ve “kurallara dayalı uluslararası düzen” ilan etti. Ancak bugün dünya nüfusunun çoğunluğu, yalnızca kısmen özgür olan ülkelerde yaşıyor veya bir şekilde otoriter yönetim altında. Otoriter rejimler neden yükseliyor? Pulitzer ödüllü Anne Applebaum’ın yeni kitabı Otocracy, Inc’e göre cevap şu: dünyanın otoriteryanları arasında bir “ağ” var ve bu ağ, hedeflerini ilerletmek ve demokrasiyi zayıflatmak için bağlantılı dünya araçlarını kullanıyor. Applebaum, AutoCracy, Inc’in bir diktatörler ve devletler kulübü olduğunu yazıyor. Bu birleştirme, “otokrasi” kavramı gibi, gevşek ve akıcıdır. Kulüp üyeleri herhangi bir ideolojik akrabalık veya anayasal yapının belirleyici olmadığı sert diktatörlükler (Belarus, Çin, İran İslam Cumhuriyeti ve Rusya Federasyonu) arasında yer alır, aynı zamanda hibrit illiberal demokrasiler veya daha yumuşak otoriteler (Türkiye, Singapur, Hindistan, Filipinler ve Macaristan) de bulunur.
Applebaum’a göre otoriteleri bir araya getiren şey anlaşmalar değil, ideallerdir. İşbirlikleri ortak bir güç ve para obsesyonuna dayanmaktadır. Zayıflayan bir demokrasi grubuna, bütün mevcut olanakları kullanarak karşı koymaya çalışırlar.
Bazen bu çatışma savaşa yol açar, örneğin Ukrayna’da olduğu gibi. Applebaum’a göre, Rusya’nın Ukrayna’ya karşı savaşı daha büyük bir savaşın ilk savaşıdır. Bu, şimdi neredeyse yok olmuş liberal dünya düzenini tanımlayan “fikirler, kurallar ve anlaşmalar ağını zayıflatma” bilinçli bir planın bir parçasıdır.
Gerçekten de hepsi mi işbirliği içinde?
Ne yazık ki, şık bir şekilde yazılmış olmasına rağmen, bu kitap, Applebaum’ın okuyucularının bekledikleri yüksek standartları karşılamıyor. Diktatörlerin ustalık planlarını beslediklerine veya tutarlı bir şekilde eylemlerini koordine ettiklerine dair somut kanıtlar sunmuyor. Kaynakları genellikle medya raporlarıdır ve etrafında muhtemel varsayımlar oluşturur.
Applebaum’un anlatısına göre, otoriterler birbirlerini ziyaret eder, güç ister, liberal prensipleri ve demokrasiyi hoş karşılamaz, birbirlerine medya manipülasyonu yoluyla hayatta kalmayı öğretir ve “yaptırımların kaçınılmasının karanlık sanatını” öğretirler.
Örneğin, Bolivarcı Venezuela Cumhuriyeti, İran İslam Cumhuriyeti’nden daha farklı olamaz, ancak bu iki Autocracy Inc. üyesi, anti-Amerikancılık, “ortak şikayet” ve “gizli petrol satışlarında ortak bir çıkar” konusunda ortak bir zemin bulur.
Bu, diğer üyelerin de işbirliği içinde olduğu gibi görünüyor. Ancak gerçekten öyle mi? Otoriterlerin birliği, sürekli çatışan çıkarları nedeniyle karışık hale gelir. Yolsuzlukları, beceriksizlikleriyle sınırlıdır.
News
