Sert kanatlar Batı Şeria’yı ilhak etmek, Filistin Yönetimi’ni devirmek, Gazze’yi kalıcı olarak işgal etmek ve Filistinlileri yurt dışına sürmek istiyorlar.
Son dönemde medya, doğru bir şekilde Ekim 7 saldırılarının yıl dönümüne odaklandı, burada Hamas saldırganları neredeyse 1.200 İsrailli ve yabancıyı öldürdü ve 251 kişiyi kaçırdı. Haberler ayrıca, yoğun bir bombalama kampanyasının ardından Lübnan’ın güneyi, doğusu ve başkenti Beyrut’ta genişleyen İsrail kara operasyonuna odaklandı. Ancak bu sırada İsrail askeri, Gazze’deki operasyonlarına devam ediyor ve Hamas tarafından işletilen sağlık bakanlığına göre ölü sayısı 42.000’e yükseldi. Gaza Şehri yakınlarındaki Jabalia’da yeniden Hamas paramiliter faaliyet gösterdiği bir başka durum ortaya çıktı, bu bölge İsrail Savunma Kuvvetleri’nin sıkı kontrolü altında olduğu rapor edilmişti. Filistinlilerin acı çekmesi büyük ve sürekli oldu ve Hamas ciddi şekilde zarar gördü. Ancak gerçekte, Gazze’deki savaş kazananın her iki tarafın da kaybedemeyeceği, ancak kazanamayacağı şiddetli bir durgunluğa döndü.İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu, Gazze’de savaşa devam etmeye kararlı olsa da savaşı Lübnan’a genişletmeye kararlıdır. Netanyahu’nun başlıca sorunu, onunla ilgili karşıtlığın derinliği olmuştur İsrail’deki rehinelerin kaderi ile ilgili. Bu, Eylül ayının başlarında rehin alma anlaşmasına destek için yapılmış genel bir grev ve son aylarda hükümetine karşı yapılan gösterilerin büyüklüğü ile örneklendirildi. Ancak bu durum, Netanyahu’nun hükümetine nefes alma alanı veren ve Netanyahu’nun sağ kanadı Likud partisinin şimdi bir genel seçim olsaydı diğer herkesin önünde daha fazla koltuk kazanacağını gösteren eylemlerin başlamasıyla değişti.
Bu popülerlik şu anlık devam edebilir, bu kısmen IDF’nin sonraki adımlarına bağlı olabilir. Ancak savaşın uzun vadeli seyri muhtemelen Netanyahu’nun hükümet koalisyonunun sağdaki unsurlarına, özellikle mesihçi Yahudiliğin yükselişine bağlı olacaktır.Mesihçi Yahudilik ultra-ortodoks Yahudilik ve dini milliyetçilik karışımı olarak en iyi şekilde görülebilir. Bu son yıllarda İsrail’de büyüyen bir harekettir ve saf bir Yahudi devleti aramaktadır. Bu, İslam’ın üçüncü en kutsal yerinin, Kudüs’ün Eski Şehri’ndeki Mescid-i Aksa’nın yerine Süleyman Mabedi’nin yeniden inşasını içerir. Ayrıca askeriyede giderek daha önemli hale gelmiştir. Bunun nedeni birçok askerin dini askeri okullarda eğitim görmüş olması ve genç orduya katılan askerlerin yüksek bir oranının dini ailelerden gelmesidir. Aslında, Gazze savaşında en aktif İsrail askeri birimlerinden bazıları özellikle bu gruplardan seçilmektedir, bunun bir örneği de Netzah Yehuda (Yuda Sonsuza Dek) taburudur.Mesihçi Yahudilik, politik analizde ihmal edilen İsrail politikasındaki bir unsur olmasına rağmen. Bunun nedeni, savaşı sona erdirilmesi gereken kabul edilebilir şeyler açısından almış olduğu özellikle sert tavrına dayanmaktadır, Netanyahu hükümetine kendi koşulları doğrultusunda destek sağlamaktadır.Çatışmadan inşa edilen bir devletİsrail devleti üç farklı dönemde önemli ölçüde sağa kaymıştır. Birincisi, 1973 Yom Kippur savaşını takip etti. İkincisi, 1990’larda eski Sovyet bloğundan yüz binlerce göçmenden sonra ortaya çıktı. Ve üçüncüsü, 2000’lerin başındaki ikinci intifada’ya tepki olarak gerçekleşti. Son zamanlardaki sağa kayış, Likud partisine olan desteğin artmasıyla ve güçlü bir Siyonist olan ve İsrail politikasında herhangi bir Filistin etkisine kesinlikle karşı olan daha küçük partilerle yansıtıldı. 2010’dan itibaren daha istikrarlı bir dönem yaşanmış gibi görünüyordu. IDF, Gazze ve işgal altındaki Batı Şeria üzerinde sıkı bir kontrol sağladı ve Lübnan’da bir durgunluk vardı. Hizbullah’ın kuzey İsrail’e roket saldırıları nadirdi ve İsrail askerleri genellikle sınırın güneyinde kaldı. Ancak 7 Ekim’deki kayıplar ve rehinelerin alınması büyük ve içgüdüsel bir şoktu. Başlangıçtan itibaren hükümetin yanıtının ezici olacağı ve Hamas’ın yok edilmesine odaklanacağı açıktı. Bir yıl sonra, bu olasılık azalmış gibi görünüyor. Ancak İsrail ve Filistin arasında daha barışçıl bir birliktelik olacaksa, o zaman Netanyahu hükümetindeki sert çizgiyi tanımak zorunludur, özellikle mevcut Netanyahu hükümetindeki güçlü rolleri göz önüne alındığında.Sadece açıkça ifade etmek gerekirse, onların bakış açısından Filistinliler hakkında mutlaka bir şeyler yapılmalıdır. The Economist gazetesi 29 Ağustos’ta, sert kanatların “Batı Şeria’yı ilhak etmek, Filistin Yönetimi’ni devirmek, Gazze’yi kalıcı olarak işgal etmek ve Filistinlileri yurt dışına sürmek” istediğini yazmıştır.
News
