İsrail, füze üretim sitelerine saldırmalı, İran’ın nükleer silah kapasitesini yok etmeli
İran’ın İsrail’e yönelik füze saldırısı tüm ana hedeflerinde başarısız oldu. İlginç bir şekilde, İsraillilerden kimse ölmedi veya yaralanmadı – İsrail’in hava savunma sistemi ve geniş sığınma sistemlerinin yanı sıra Akdeniz’de bulunan ABD Deniz Filosu gemilerinin yardımı sayesinde. İleriye dönük iki problem var. İlk olarak, İran’ın yüzlerce balistik füzesi var. 1 Ekim’de 180 füze fırlattı, geçen Nisan ayında karşılaştırıldığında 120’ye karşı. İran’ın amacı, İsrail’in hava savunmalarını sürmektir ve kısmen bu sefer bunu başarmayı başardı. İkinci problem ise İran’ın bir noktada füzelerine nükleer başlık monte edebilecek olması. Bu, İsrail için varoluşsal bir sorun yaratır. İsrail, ne kadar iyi olursa olsun sadece hava savunmalarına güvenemez. Düşmanın yüzlerce balistik füze biriktirme kapasitesine karşı önlem almalıdır. Bu, İsrail’in en büyük güvenlik çıkarlarından biri olan fırlatma yeteneklerini yok etmesi ve füzelerin üretim sitelerine saldırması demektir. İsrail’in diğer zorunluluğu ise İran’ın nükleer silah kapasitesini yok etmesidir, eski Başkan Trump’ın hemen kavradığı bir şeydi. Şu an için İsrail, en son saldırıya karşı büyük ölçüde başarılı oldu. Batı Şeria’da Ceriche’de bir Filistinli adam, düşürülen bir roketten çıkan füze parçasıyla vurularak öldü. (Filistin Yönetimi bir sivil savunma sistemine sahip değil. Gazze’deki Hamas da ordusu için tüneller dışında bir sivil savunma sistemine sahip değil.) İran birçok iddiada bulundu ve İsrail’i yenildiğini göstermek için sahte görüntüler yayınladı. Ancak Rus mil-blog yazarlarından Rybar bile İran’ın propagandasını anladı ve kınadı. Rybar şöyle yazdı: Bu [İran tarafından sağlanan] görüntülerde, iddia edilen etki noktalarının birçoğu gerçekten de sadece normal ağaçlar ve gölgelerdir, hatta Google Haritalar’da bile görülebilir. Bununla verilen, şimdiye kadar yayınlanan fotoğrafların çoğunun gerçek ve güncel Maxar görüntüleri olmadığı, tamamen siyah beyaz ekran görüntülerinden Google Haritalar’a ait olduğu varsayılabilir.
Siyah-beyaz görüntülere bakıldığında, gerçekten yangın hasarı izlenimi verir, ancak renkli fotoğraflara bir bakış hemen her şeyi yerine koyar…. Grevin negatif etkisini çürütme girişimleri şu anda komik görünüyor ve İran’ın saldırılarının özünü zayıflatıyor: Gölge, ağaç ve koyu renkli alanları darbe noktaları olarak göstermeye çalışma çabası İsraillilere “Direniş Ekseninin” medya kaynaklarının kalitesini alay etme nedeni veriyor ve istihbaratlarını çökertiyor. O gece İsrail’in katmanlı ve kısmen entegre hava savunma sistemi var. Bu, ABD hava savunmalarıyla bağlantılı ve İsraillilerin uzun menzilli radarı Yeşil Çam (EL / M 2080) ve Negev’de bilinen ABD’nin gizli radar sitesi Site 512 tarafından desteklenmektedir, yaklaşık 120 ABD personeli tarafından işletiliyor. Yayınlanan raporlara göre, Site 512, aynı zamanda ABD’nin THAAD terminal yüksek irtifa hava savunma sistemi desteklemek için kullanılan güçlü bir uzun menzilli X bandı radarına (AN / TPY-2) sahiptir. 13 Nisan’daki İran’ın kombine füze ve insansız hava aracı saldırısında, İsrail ve komşusu Ürdün ve ABD Hava Kuvvetleri (muhtemelen Suudi Arabistan da) uçaklarını kullanarak tüm insansız hava araçlarını ve 120 cruise füzesini vurdu. Bunun karşılığında bu sefer insansız hava araçları veya yavaş uçan cruise füzeleri yoktu. Sadece İran’dan ateşlenen balistik füzeler vardı ve Lübnan’dan ateşlenen Hizbullah’ın kısa menzilli füzeleri vardı. İran 180 balistik füze fırlattı ve Kuzey İsrail’de yaklaşık 100 veya daha fazla Hizbullah füzesi vardı. ABD, Akdeniz Denizi’nde bulunan AEGIS savaş gemileri USS Bulkeley (DDG-84) ve USS Cole (DDG-67) tarafından desteklenmek üzere 12 füze savunma füzesi ateşlediğini rapor etti. Büyük olasılıkla bunlar, dünyanın atmosfer dışındaki (exo-atmosferik) gelen füzeleri vurabilen SM-3 1B karşı önlemlerdi. Pentagon, ABD karşı önlemlerinin hedefleri yok ettiğini söylüyor. İran, Emad (sıvı yakıtlı füze), Ghadr-110 (ilk aşama sıvı yakıtlı, ikinci katı yakıt), Fatah 1 (katı yakıt) ve Khaybar Shekan (katı yakıt) dahil olmak üzere orta menzilli balistik füzelerin bir karışımını fırlattı. Sıvı yakıtlı füzelerin harcanması zaman alır ve bu süreç genellikle uydu veya diğer gözetim sistemleri tarafından gözlemlenebilir. Katı yakıtlı roketler ise temel olarak hazır durumdadır. İran, füzelerinin, en yeni olanlar dahil olmak üzere (Fatah-1 ve Khaybar Shekan) hipersonik olduğunu ve manevra kabiliyetli başlık taşıdıklarını iddia etti ve hava savunmalarının onları yenilgiye uğratmasını zorlaştırdı. Ancak İsrail Ordusu (IDF), hiçbir füzenin aslında hipersonik olmadığını veya manevra kabiliyetli başlığa sahip olmadığını bildirdi. İsrail’in hava savunma sistemi dört ana unsurdan oluşur. Bunlar; Kısa menzilli engeller için tasarlanmış Iron Dome; Orta menzilli tehditler için olan ve daha ağır füzeler ile başa çıkabilen David’s Sling; İsrail topraklarına varmadan önce balistik füzeleri yok etmek için tasarlanmış Arrow 2 ve Arrow 3’ün exo-atmosferik yeteneklere sahip parçalanma savaş başlığı; ve Sa’ar 6 sınıfı korvetlerden işlem yapan ve denizde çalışan C-Dome. Arrow 2’nin sahip olduğu gelişmiş yetenekler; Yüksek ve düşük irtifa engelleme kabiliyetleri; Hipersonik hız; Güçlü ve benzersiz parçalanma savaş başlığı; Geniş savunulan alan; Tüm taktik balistik füzeler ve başlıklar türlerine karşı yüksek öldürücülük; Gelişmiş aerodinamik ve itki vektör kontrolü (TVC) kullanarak yüksek manevra kabiliyeti; Güncel son oyun sensörleri; Gelişmiş navigasyon, kılavuzluk ve kontrol; İki katı itki aşaması: güçlendirici ve sürdürücü; ve genel olarak çok kısa reaksiyon süresidir. Arrow 3, Arrow 2’den daha ileridir. Daha büyük manevra kabiliyetine sahiptir (öldürücü aracı, yaklaşan uyduyu görmesine izin verebilmek için dramatik bir şekilde yön değiştirebilir) ve Arrow 2’den daha fazla menzile sahiptir. Arrow 3, “vur ve yoket” teknolojisini kullanarak, yani savaş başlığı tehdite çarparak ve kinetik olarak yok ederek hedefi yok eder. Buna karşılık, Arrow 2 basınç parçalanma savaş başlığı kullanır ve daha az doğruluk sağlar (dört metre, ama gelen tehdidi yok etmek için yeterlidir). Arrow 3 ayrıca hipersoniktir. Orta Doğu, gelecekte bir nükleer karşılaşmanın eşiğine doğru kayarken, Arrow 3 anti-uydu silahı olarak da kullanılabilir – kritik bir öneme sahiptir. Arrow 3 füzesi, 2019’da Kodiak, Alaska’da test edildi. İsrail Balistik Füze Örgütü ve ABD Füze Savunma Ajansı, Arrow 3’ün exo-atmosferde etkili bir şekilde performans gösterip göstermediğini (ve bunun, ABD Yer Tabanlı Orta Kurs Hava Savunma Sistemlerinin karşı önlemlerinden daha iyi olup olmadığını) görmek için bu testi düzenledi. Arrow 3, testteki tüm hedefleri yok etti. İki Aegis destroyer gemisiyle birlikte, hem Nisan ayında hem de Ekim ayında İsrail’e karşı İran’ın IRBM’lerine karşı kullandığı ana savunma sistemleri Arrow 2 ve Arrow 3’tü. İsrail’in David’s Sling’i, ana savunma ağını geçen füzeleri hedef alarak Arrow’ı destekledi. David’s Sling, Arrow gibi exo-atmosferde çalışmaz, ancak taktik balistik füzeleri vurmak için tasarlanmıştır. Bu sistem, eski HAWK ve daha modern Patriot ABD menşeli hava savunma sistemlerini değiştirmek için inşa edildi. Arrow, ortak bir İsrail (Rafael) ve ABD (RTX) hava savunma yeteneğidir. İnterceptorü, süper manevra kabiliyeti için ileri kılavuzlama ile asimetrik bir şekilde “çarpma evresinde süper manevra kabiliyeti” sunan bir katı yakıtlı roket motor itici kuvveti, izleyen bir öldürücü vardır. Bir üç vuruşlu motor, terminal aşamada ek hızlanma ve manevra kabiliyeti sağlar. Sistem, gerçek savaş başlıkları ile sahte hedefler arasında ayırt edebilir. İsrail’de çekilen bazı mevcut videolar, alçak irtifa engellemlerini gösteriyor. Bunlar David’s Sling veya Patriot’un belirtileri. Demir Kubbe sistemi, Hizbullah füzelerine karşı kuzeyde müdahale dışında bilinen bir rol oynamadı. Tamir engelleyici oldukça küçüktür ve daha ağır füze tehditlerine karşı en uygun değildir. İsrail’in hava savunma kompleksi, önemli bir hedefi vurması muhtemel olmayan füzelerin, stratejik bir hedefi veya nüfus merkezini vurmaya çalışanlardan daha düşük öncelik verilmek üzere optimize edilmiştir. İsrail’in, gelen tüm tehditleri vuracak kadar yeterli interceptorlere sahip olmadığı düşünülmektedir. Başlıca sorun, etkinlik değil, doygunluktur. Henüz iki Arrow sisteminin veya David’s Sling’in performansı için mevcut kesin istatistiksel bilgi yok. İki hava üssü de isabet aldı ancak hiçbiri kapatılmadı ve İsrail’in hiçbir uçağı hasar görmedi veya yok edilmedi. Bunlar, İsrail’in hava savunma varlıklarını aşmaya yönelik büyük miktarda denemelerle karşı karşıya kaldı. İsrail’in hava savunmaları muhtemelen dünyanın en iyisidir, ancak İsrail’in ulusu korumak için sadece hava savunmalarına güvenmesi yeterli değildir. Ulusu koruyabilmek için düşmanın fırlatma sitelerini ve füze üretim yeteneklerini ve İran’ın nükleer silah varlıklarını hedef almalıdır. İsrail, yok olma isteyen bir devlet olan İran ile karşı karşıyadır. Günün sonunda, tamamen pasif bir savunma yeterli değildir – ve mucizeler, hatta İsrail’de, kısıtlama kapsamındadır. -Asi Times- Stephen Bryen, ABD Senato Dış İlişkiler Komitesi Yakın Doğu Alt Komitesi personel direktörü ve politika için bir alt Müsteşar Yardımcısı olarak görev yaptı.
News
