Ishiba’nın seçim yenilgisi, Japonya’da yatırımcılar için kırmızı bayraklar çıkarıyor.

Japonya'daki hükümetin iktidarındaki Liberal Demokrat Parti'nin (LDP) ciddi bir siyasi başarısızlığa uğraması, 27 Ekim'deki alt meclis seçimlerinde çoğunluğu sağlayamayan Başbakan Shigeru Ishiba'yı parçalı bir yetki ile baş başa bırakmıştır. Küresel yatırımcılar için bu sonuç, zaten ekonomik dalgalanma, enflasyon baskıları, jeopolitik gerilimler ve oldukça belirsiz bir ABD seçimleriyle başa çıkmakta olan bir dünyada belirsizlik seviyesini artırmaktadır. Ishiba muhtemelen bir tür koalisyon hükümeti oluşturmayı başaracaktır, ancak bu tür bir anlaşmanın kırılganlığı, Japonya'nın tutarlı bir ekonomi politikasını sürdürebilme yeteneğini sorguya sokmaktadır. Yatırımcılar, zayıflamış bir hükümetin genellikle uzun vadeli reformları uygulama konusunda zorlandığını, ani ekonomik değişimlere kararlı bir şekilde yanıt vermekten daha da zorlandığını bilerek dikkatli olacaklardır. Şimdi soru sadece Ishiba'nın yeterli destek sağlayıp sağlayamayacağı değil, aynı zamanda yatırımcıların Japonya'nın ekonomik geleceğine güven duyması için gereken istikrarı ve tutarlılığı sağlayıp sağlayamayacağıdır. Net bir çoğunluk olmadan LDP'nin ekonomik reform gündemi, muhtemelen farklı önceliklere sahip olan koalisyon ortaklarının insafına kalacaktır. Yatırımcılar için, bu vergi reformu, ticaret politikası ve mali teşvik gibi kritik kumanda kollarında potansiyel felç anlamına gelir; hepsi iş güvenliği ve sermaye akışlarını etkileyen önemli konular. Ülkenin yaşlanan nüfusu ve yavaş büyümesi uzun zamandır yapısal zorluklar teşkil etmiştir ve politika çıkmazının belirtisi, Japonya'nın en çok ihtiyaç duyduğu bir zaman diliminde yabancı yatırımı caydırabilir. Seçim sonrası ortam olası olarak daha fazla müzakere, daha fazla uzlaşma ve Ishiba'nın yabancı sermayeyi çekebilecek cesur adımları hayata geçirememesine neden olacak daha az yetenek anlamına gelmektedir. Piyasa katılımcıları, eğer koalisyon oluşturulursa, derin kökleri olan bu sorunların üstesinden geleceklerine dair işaretler verip vermediğini yakından izleyeceklerdir ya da sadece kısa vadeli siyasi hayatta kalma üzerine odaklanacaklardır. Her iki senaryoda da, Ishiba hükümeti, Japonya'nın ekonomik istikrar ve büyüme konusundaki taahhütlerini hem iç piyasaya hem de uluslararası piyasalara garanti etmek için yoğun bir şekilde çalışmak zorunda kalacaktır. Çin ile artan gerilimlerle Japonya'nın sıcak jeopolitik ortamı, bir başka aciliyet katmanı eklemektedir. Bölgesel gerilimlerin yükseliyor olması, özellikle Çin ile olan gerilimler, ülkeyi küresel tedarik zincirleri içinde kritik bir pozisyona koyar. Ishiba'nın bu ilişkileri yönetme becerisi ve iç politik uyumu korurken yakından izlenecek ve bölgede daha istikrarsız bir Asya-Pasifik bölgesi potansiyelinin ve sonuçlarının tartılacaktır. Güçsüzleşen bir Japon hükümetinin birleşik bir cephe sunamaması, potansiyel ticaret ve yatırım anlaşmalarını karmaşıklaştırarak diplomatik görüşmelerde ana oyuncularla zayıf ve zayıf kalabilir. Japonya, 30 günlük koalisyon müzakereleriyle karşı karşıya kaldığı için piyasalar haklı olarak tetikte olacak. Ishiba'nın müzakere yapma kapasitesi ve uzlaşmaya olan isteği, Japonya'nın ekonomik görünümü için tonunu belirleyecektir. Eğer süreçten nispeten istikrarlı bir koalisyonla çıkarsa, yatırımcı güvenini yeniden tesis etmek için yeterli olabilir. Sonuçta oluşan hükümet son derece parçalanmış veya kararsız görünürse, yatırımcılar yüksek risk primlerini fiyatlandırmaya başlayabilir, yen, hisse senetleri piyasaları ve Japonya'nın kredi notları etkilenir.