Kamala Harris, seçim kazanma konusunda kilit seçmen kitlesini getirerek Biden’dan İsrail konusunda daha sert bir çizgi çiziyor.
19 Ağustos’ta Demokrat Ulusal Kongresi’nin başlaması için Chicago’da delegeler toplandığında, İsrail’de 6.000 mil uzaklıkta şaşırtıcı bir şeyler oluyordu. Tel Aviv’de ABD Dışişleri Bakanı Antony Blinken, İsrail’in ateşkes yönelik bir “kopru önerisi” kabul ettiğini açıkladı. Gazze’nin Hamas liderliğinin evet demesinin artık Hamas liderliğinin elinde olduğunu ısrarla belirtti. Ancak konuşurken hem İsrail hükümetinden hem de Hamas’tan yetkililer, Katar’daki barış görüşmelerinde herhangi bir ilerleme olmadığını söylediler. Bu, Hamas’ın baş müzakerecisi ve siyasi lideri İsmail Haniyeh’in sadece üç hafta önce Tahran’da neredeyse kesinlikle İsrail tarafından öldürüldüğü göz önüne alındığında şaşırtıcı değil. Ardından, İsrail müzakerecileri 18 Ağustos’ta başbakanları Benjamin Netanyahu’ya, manevra yapmaları gerektiğini ve aylar süren müzakerelerin ardından, pozisyonlarına dayalı bir anlaşmanın kabul edilemeyeceğini bildirdiler. O iddia, bir anlaşmanın elinin altında olduğunu açıklarken, Netanyahu’nun rehin tutulanların ailelerine “anlaşma yapılıp yapılmayacağından emin değilim” dedi. Rehineler Aileler Forumu, “Başbakan’ın beyanları aslında rehinelerin anlaşma yapılmasının batırılması anlamına geliyor. Netanyahu, rehinelerin terk edilmesinin onların tutsaklıkta öldürülmesine yol açtığını kabul etmeyecektir.”İlerde, Chicago’daki United Center’da, “Soykırım Joe” Biden olarak adlandırdıkları adamı lanetleyen bir grup Filistin yanlısı protestocu, İsrail’in saldırısına son verilmesini talep etti.
Biden, Gazze’deki çatışma konusunda derinden bölünmüş bir Demokrat Parti’nin başkanı oldu. Ancak o, uzun süredir İsrail’in sağlam bir destekçisi oldu ve 7 Ekim saldırılarından hemen sonra Tel Aviv’e dayanarak Netanyahu’ya dayanışma gösterdi ve ona “Birleşik Devletler var oldukça – ve sonsuza dek var olacağız – seni hiç yalnız bırakmayacağız” sözü verdi. Gazze’yi Aşmak Demokrat Parti’nin başkanlık seçiminin Amerikalı analistlerin çoğunun arasındaki geleneksel bilgeliğe göre İsrail-Gazze, Demokratları seçimi kaybettirebilir. Michigan’da, resmi olarak 211.405 Arap Amerikalı bulunmaktadır – bazı tahminlere göre 500.000’e kadar. Bu grup oyları belirleyici olabilir, çünkü 2016 seçiminde Trump’a olan az farkın 11.000’in altında olduğu ve 2020’de Biden’a karşı 150.000’nin biraz üzerinde olduğu bilinmektedir. Ancak 21 Temmuz’da Biden’ın yerine Harris geldiğinde, Michigan’daki anketlerde üç ila yedi puanlık bir açık, üç ila dört puanlık bir avantaja dönüştü. Bu dönüşüm geri çevrilmeyecekmiş gibi görünüyor. Michigan dışında, Harris önceden Biden zamanında Trump’a kaybedilmiş gibi görünen diğer eyaletlerde küçük öncülükleri geri kazanıp, dönüş oyunculuğunu gerçekleştirdi. Harris, Arizona ve Kuzey Karolina’da sekiz puana kadar olan açıkları kapatmış, Nevada’da Trump’ın avantajını sıfıra indirmiş ve Georgia’da bir iki puana kadar yaklaşmıştır. Demokrat Konvansiyonu’nda, Harris kalabalığı coşturdu: “Bu kasım, bir sesle, bir halk olarak birlikte gelip ileri gideceğiz.” Onları “savaştığımızda kazanıyoruz” diye bağırttı. Ertesi gün, Gazze’de, siviller için sığınak olarak hizmet veren bir okula yapılan bir İsrail hava saldırısında 12 kişi öldü. “Ateşkes” hayalinin arasında üç gerçeklik vardır: Netanyahu – erken seçimle yüzleşiyor ve savaş sona ererse rüşvet suçlamalarıyla mahkeme önüne çıkma olasılığı var – bunu karşılayamaz. Harris, anlaşma yapılır yapılms ne kazanabilir. Gaza’nın sivilleri, bir anlaşma olmadan ölmeye devam edecek.
Scott Lucas Uluslararası Politika Profesörü, Clinton Enstitüsü, Dublin Üniversitesi Bu makale, The Conversation’dan bir Creative Commons lisansı altında yeniden yayınlanmıştır. Orijinal makaleyi okuyun.
News
