ABD ve Çin konularında dikkate değer beş ekonomik analiz
Dünya genelinden ilginç konulardan bir Noahpinion yuvarlaması zamanı geldi.1. Çin, makroekonomik gerçeği fark ediyor İki hafta önce, Çin’in toplam talep eksikliği yaşadığını ve çözümünün merkezi hükümetin A) bankaları ve yerel hükümet finansman araçlarını kurtarması ve B) mali ve parasal teşvik yapması olduğunu savundum. Belki de Xi Jinping benim blogumu okuyor.Çin, daha ciddi teşvik önlemleri devreye sokuyor:Çin Halk Bankası, Salı günü nadir bir televizyonda canlı olarak yayınlanan basın toplantısında duyurdu: dünyaya doğrudan olarak borsaları canlandırmak ve parayı daha ucuz hale getirmek… Ertesi gün, hükümet nadir nakit yardımlarını sürdürerek o gün için en düşük olan faizi başlı borçlar için düşürdü, işsiz mezunlar için yeni teşvikler sundu…Xi liderliğindeki 24 kişilik Politbüro, Perşembe günü daha fazla büyümeyi vaat ederek daha fazla teşviklerle harekete geçti ve mülk fiyatlarının “düşmesini” durdurmayı taahhüt etti. Bir yandan da tüketimi artırmaya odaklandığını belirtti ve “halkın endişelerine yanıt vermek gerektiğini” söyledi…Politika açıklamaları faslı, Xi’nin Çin’in 18 trilyon dolarlık ekonomisini yönetme yaklaşımında denizde değişikliklerin habercisiydi, uzun süre büyük teşviki gurur düşmanlıkla karşıladı.
Çin’in hemen ardından hisseleri uçtu. Daha da umut verici olan (en azından Çin’in büyümeye devam etmesini istiyorsanız) Xi’nin hükümetinin Çin bankacılık sistemini kurtaracağı görünüyor:Çin’in, ekonomiyi destekleyerek kapasitelerini artırmak için en büyük devlet bankalarına toplamda 1 trilyon yuan (142 milyar dolar) enjekte etmeyi düşündüğü belirtiliyor… Fonlama büyük ölçüde yeni özel devlet tahvilleri ihraç edilerek sağlanacak… Detaylar henüz kesinleşmedi ve değişebilir, ekledikleri şeklinde. Bu hareket, 2008 global mali krizinden bu yana ilk kez, Pekin’in büyük bankalarına sermaye enjekte ettiği anlamına gelecektir.İnişe geçmemiş bankaların yeniden kredi vermesi, sürdürülebilir bir toparlanmanın anahtarı olduğundan, muhtemelen bu, teşvikten daha da önemlidir. Çin destekçileri uzun zamandır Çin bankalarının kötü borçlarının önemli olmadığını iddia ettiler çünkü bankalar ve devlet aynı vardır – buna “birleşik devlet” teorisi denir.Bu teori muhtemelen yanlıştır. Çin bankalarının kendi teşvikleri ve devlet tarafından başarısız olmaları durumunda elemeye tabi tutulma korkusu vardır. Onlara sermaye enjekte etmek, başarısızlık karşısında bir yastık sağladığı için kredi vermelerine güven kazandırır.Bu sürecin son adımı muhtemelen Çin’in bölgesel ekonomileri için inanılmaz derecede önemli hale gelen yerel hükümet finansman araçlarını kurtarmak olacaktır. Ancak sadece bankaları kurtarmak ve bazı büyük mali ve parasal teşvikler yapmak, Çin’in durgunluğunu kısaltmak ve iyileştirmek adına büyük bir etkiye sahip olmalıdır.2. Bir şeyler inşa eden ülke mi?ABD ekonomi politikası endüstriyel politikaya doğru kayıyor. Bu değişime karşı çıkan birçok yorumcu, sorunların herhangi bir işareti olarak hemen reddetmeyi neden gösteriyor. Örneğin, bu yılın Mart ayında Matt Cole ve Chris Nicholson, “DEI CHIPS Yasasını öldürdü” adlı patlayıcı başlıklı bir makale yayınladı.The Hill’de yayınlanan op-edteki bu cesur tezin tek kanıtı, TSMC’nin Arizona’daki fabrikasının yerel inşaat sendikalarıyla yaşadığı anlaşmazlık nedeniyle önemli gecikmelerle karşı karşıya kalacağı öngörülmüştü.Zaten söz konusu küçümseyici makale yayınlandıktan kısa bir süre önce, referans alınan işçi anlaşmazlığı çözülmüştü. Ve makale yayınlanmasından bir ay sonra, TSMC resmi olarak CHIPS Yasası parasını tahsis edildi ve Arizona projesinin şimdi planlanandan önce olduğu ilan edildi.Şimdi, sadece altı aydan daha az bir süre sonra, Tim Culpan, TSMC Arizona fabrikasının Apple için bazı çipler üretmeye başladığını bildirdi. Ürettikleri çip oldukça gelişmiş ve verimli olduklarını söylüyorlar:İlk kez iki yıl önce iPhone 14 Pro’da tanıtılan Apple’ın A16 SoC’si, şu anda Arizona’daki TSMC’nin Fab 21 tesisinde küçük ancak önemli miktarda üretiliyor… Hacim, Arizona projesinin 2025’in ilk yarısında üretim hedefine ulaşacağı sırada büyük ölçüde artacak…TSMC sözcülerinden Nina Kao, bana, “Arizona projesi planlandığı gibi iyi ilerliyor” dedi…Bu gerçekten büyük bir anlaşma. TSMC Arizona, CHIPS için Amerika Fonu kapsamındaki $39 milyarlık en büyük proje… Onlar Amerika topraklarında en gelişmiş çipi yapmaya gitti, hem teknoloji hem de hacim açısından anlamında gösterdikleri açıdan Apple ve TSMC’nin büyük olmak istediklerini gösteriyor…Şu anda TSMC’nin Arizona’da ulaştığı verimlilik, Tayvan’da sahip olduklarından biraz geride (temelde eşit durumda). Ancak en önemlisi, gelişmelerin o kadar hızlı ilerlemesi ki Tayvan ve Arizona arasındaki gerçek verimlilik eşitliğinin yakın aylarda ulaşılması bekleniyor.Daha önce gecikmelerle ilgili ilk raporlarda CHIPS Yasası’nı bir başarısızlık olarak ilan eden herkes şimdi utancından mahcup durumda. Bu arada, Biden’ın diğer büyük endüstri politikası yasası olan Enflasyon Azaltma Kanunu, ABD güneş üretimine büyük bir destek sağlıyor. Güneş paneli üreticileri üretimi artırıyor ve ABD, daha önce tamamen Çin ve diğer ülkelere dış kaynak kullanılan güneş tedarik zinciri parçalarını inşa etme yeteneği kazanıyor.
Çin vergi cennetlerine karşı önlemlerini sıkılaştırarak mı, bilirsiniz. Çin, bir vergi cenneti olmadığı için bu, Çin’e karşı tarifeleri savunan Demokratların nedenlerini gerçekten kaçırıyor. Clausing’in önerisi, takdire değer bir adım olsa da, bu gerçekte Çin’e karşı tarifeleri savunan Demokratların nedenlerini kaçırıyor. Çünkü, Çin bir vergi cenneti değil. Clausing’in önerisi gerçekte Demokratların Çin’e karşı tarifeleri savunmalarının temeli olan ulusal güvenlik nedenini göz ardı ediyor.
Oren Cass, The Atlantic’te genel olarak tarifelerin faydalı bir politika aracı olduğuna dair bir makale yayınladı. Bazı alıntılar:[Ekonomistlerin] ilk hatası yalnızca tarifelerin maliyetlerini değerlendirmeleri ve faydalarını göz önünde bulundurmamalarıdır. Tarifeler [bir] dışsallığı ele alır… İç üretim, piyasa fiyatların yansıttığının ötesinde bir değeri vardır… Tarifeler, o zararları ortadan kaldırdıkları ölçüde kolektif faydalar getirir…
Küreselleşmenin getirdiği etkiler konusunda manufacturing_writer. Güvenlik için önemlidir ki bu hem tedarik zincirlerinin direncini sağlar hem de savunma sanayi tabanının kapasitesini sağlar. Büyüme için de önemlidir…
Üretim inovasyonu sürükler. McKinsey Global Bunun için Enstitüsü, üretim sektörünün özel araştırma harcamalarında çok belirgin bir rol oynadığını belirtmiştir. Üretimde yaşanan iyileşmelere gerekli olan tasarım ve üretim arasındaki sıkı geri bildirim döngüsü, tasarıma ve üretime yakın konumlanmış firmaları ve çalışanları, rakipleri, tedarikçileri ve müşterileriyle aynı noktada bulunanları öne çıkarır. -Davranış, gerekli olanlar -tamamlamaların iyileştirilmesi gereken unsurlar- ikincisi-iyileştirmeleri pekiştirenleri tercih eder…Cass ayrıca, yabancı şirketlerin tarifeleri ABD’de ürünlerini üreterek atlamaları durumunda, tarifelerin neden olduğu zararların sınırlı olacağını ve tarifelerin vergi geliri yaratacağını belirtiyor. Bu mantıklı argümanlar ve benzer argümanları, ben endüstri politikasını savunurken kullanırken beni göreceksiniz. Ancak Cass gerçekten ele almadığı iki soru var. İlk olarak, Cass’ın çoğunlukla gerçek dışsallıkları tespit ettiğini düşünsem de, bu, tarifelerin bu dışsallıklarla başa çıkmak için en etkili politika aracı olmadığı anlamına gelmez. Dışsallıkların etkileri döviz kuru ayarlaması ile sınırlıdır – Çin’e tarifeler uyguladığınızda, yuan daha ucuz hale gelir, tarife etkisini kısmen nötrleştirir. Ayrıca, ara mallara tarifeler, Cass’ın bahsettiği birçok dışsallığı daha da kötüleştirir, noktasındaki bloklarÇin ve diğer ülkelerden üretim süreçlerinde kullanılan uygun girdileri sağlayamaz. Bu milli güvenlik nedenleri için bir maliyet olabilir, ancak gerçek bir maliyettir. Ve ikinci, Cass’ın tarifeleri genel olarak savunması, gerçek, özgün politika önerilerinin pek çoğunu görmezden gelir. Trump, ABD müttefiklerine tarifeleri vermeyi vaat ederek dolaşıyor – bu, sadece başka söylenecek fantazi temelde ekonomi politikaları konusundaki tartışma hakkında, hemen herkesin öncelikle ideal politikalar hakkında çok fazla tartışma yaptığını ve önerilen veya yazılmış politikalarla yeterince ilgili olmadığını görüyorum. Yine de, aynı zamanda, bu tartışmanın birkaç yıl öncesine kıyasla ÇOK daha iyi hale geldiğini görmek güzel, bu yüzden iyi. Clausing ve Cass gibi makaleler, ideolojik pozisyonları bağıranlar yerine makul argümanlar sunuyor ve bunların daha fazlasını görmek istiyorum.4. Uyanıklılık geriler “Bir dinin muhafazakârlığı – ortodoksisitesi – bir zamanlar oldukça reaktif bir öz suyun inert pıhtılaşmasıdır.” – Eric Hoffer2010’lardaki kimlik siyaseti konusunda olduğumuza göre, uyanıklık hakkında konuşalım. 2021-22’de, bu sosyokültürel fenomen hakkında bir dizi yazı yazdım, burada özetlediğim gibi. Temel tezim, uyanıklığın, teknolojik ve ekonomik değişikliklerin izin verdiği zamanlarda periyodik olarak ortaya çıkan Protestan kökenli bir Amerikan inanç sistemi ve sosyal fenomen olduğudur ve arada bir belirli bir süre toplam bir balmum gibi geri çekileceğini ve daha sonra çok uzun yıllar sonra tekrar doğrulacağını tahmin ediyorum. M. Gharbi, 2021’de, 2010’larda gerçekleşen “Büyük Uyanış”ı gösteren çeşitli veri kaynaklarını bir araya getirmek için harika bir gözlem yazısı yazdı. Şimdi The Economist benzer bir yazıyı başka veri kaynaklarıyla yayınladı. İşte birkaç alıntı:..isterek tedarik zincirlerinin esnekliğini sağlar, istersek savunma sanayi tabanının kapasitesini sağlar. Ayrıca büyüme için de önemli bir faktördür…Üretim inovasyonu sürükler McKinsey Global Enstitüsü’nün belirttiği gibi, imalat sektörü özel araştırma harcamalarında büyük bir rol oynamaktadır. İmalatın offshore’a gitmesiyle tasarım ve üretim arasındaki sıkı dönüt döngüsü, tasarım ve üretimdeki iyileştirmelerin her ikisine de olanak sağlamak amacıyla, fabrika katının yanında veya rakipler, tedarikçiler ve müşteriler yanında konumlanmış firmaları ve işçileri öne çıkarır.Cass ayrıca, tarifelerden kaynaklanan zararların yabancı şirketlerin ABD’de ürünlerini üreterek tarifeleri atlamaları durumunda sınırlı olacağını ve tarifelerin vergi geliri yaratacağını belirtiyor. Bu mantıklı argümanlar ve benzer argümanları, ben endüstri politikasını savunurken kullanırken beni göreceksiniz. Ancak Cass gerçekten ele almadığı iki soru var. İlk olarak, Cass’ın çoğunlukla gerçek dışsallıkları tespit ettiğini düşünsem de, bu, tarifelerin bu dışsallıklarla başa çıkmak için
En etkili politika aracı olmadığı anlamına gelmez. Dışsallıkların etkileri, döviz kuru ayarlaması tarafından sınırlanır – Çin’e tarifeler uyguladığınızda, yuan daha ucuz hale gelir, tarifenin etkisini kısmen nötrle
News
