0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Eğer Avrupa Birliği daha önce sert savunma gücüne ihtiyacı olan gerekliliği tehlikeli bir şekilde ihmal ettiyse, şimdi diğer uca kayma riskiyle karşı karşıya.

Avrupa Komisyonu’na yeni bir ekip atandı, politik ideolojiler ve üye ülkeler arasında dikkatlice dengelenmiş bir yapıyı yansıtıyor. Her biri farklı bir portfolyo üstlenecek, demokrasiden tarıma, inovasyona kadar. Ve ilk kez, AB, Litvanya’dan Andrius Kubilius’un şeklinde bir özel savunma komiserine sahip olacak. Komisyon başkanı Ursula von der Leyen ikinci döneminde savunma ve güvenlik konularına odaklanacağını açıkça belirtti. AB’yi bir “güvenlik projesine” dönüştürmek ve bloğun askeri kapasitelerini ve işbirliğini geliştirmek için yeni bir görev yaratmıştır. 2019’dan bu yana iş yapan son AB Komisyonu kendisini “jeopolitik” olarak ilan etti. Bu etiket altında, Avrupa Birliği’ni askeri yetenekler ve sert güce daha fazla önem vermeye yöneltti. Çoğu gözlemci, son komisyonun bu durumunu olumlu bir yön olarak görüyor. Ve askeri güç kayması üzerine genişletilmesi ve derinleştirilmesi gerektiğine dair çarpıcı bir destekleyici fikir birliği var. Ancak, bu giderek sorgulanmayan geleneksel bilgelik, AB’nin dış politika tartışmalarının daralmasına ve bozulmasına neden olmaktadır. AB, belirsiz jeopolitik tekerlemesinin ötesine geçmeli, üzerine daha fazla yüklenmemelidir. Çoğu AB politika tartışması, AB’nin kendini daha güçlü bir şekilde savunup Amerika Birleşik Devletleri’nden yardımsız savunup savunamayacağı sorusuna odaklanmış hale gelmiştir. Analizler Avrupa dış politikasının çoğunlukla AB’nin askeri savunma refleksini harekete geçirmesi ve geciktirici üye devletlerin yeniden silahlanmasını hızlandırması gerektiği şeklinde yürütülmektedir. Savunma kabiliyetlerine odaklanma gereği geç kalmıştı ve hala gereklidir, ancak aşırı derecede baskın hale gelmektedir.