Üreticiler ve yatırımcılar, Endonezya’da nikel ticareti yapmanın itibari ve operasyonel risklerine dikkat etmelidirler.
Bu ayın başlarında ABD hükümeti, Endonezya’nın nikel madenlerinde zorla emek kullanımı konusunda alarm verdi. Bu bulgu, elektrikli araç (EV) pilleri ve diğer düşük karbonlu enerji teknolojileri üretmek için büyük miktarda nikel gerektiğinden enerji geçişine önemli etkileri olabilir. Dünya nikel rezervlerinin neredeyse çeyreğine sahip olan Endonezya, genellikle sömürücü koşullar altında düşük ücretler, uzun mesailer, gözetim ve izolasyon gibi şartlarda yaklaşık 6.000 Çin göçmen işçi çalıştırmaktadır. Bu yeni sıralama, uzun süredir Endonezya’nın sorunlu nikel endüstrisi hakkında bilinenleri vurgulamaktadır ve insan veya çevresel maliyetten bağımsız olarak Çin’in kritik mineral tedarik zincirlerini domine etme kararlılığını vurgulamaktadır. Endonezya’nın nikel endüstrisi, sadece işçi hakları ihlalleri için değil, aynı zamanda ciddi çevresel zararlar için de yoğun bir şekilde incelenmektedir. BASF’nin Endonezya’daki 2,6 milyar dolarlık nikel rafinerisinden çekilmesi, uluslararası endişelerin arttığını yansıtmaktadır. BASF kararını pazar dinamiklerine bağlasa da, proje karşıtı çevre ve insan hakları gruplarından gelen çağrılar önemli bir rol oynamıştır. BASF’nin çekilmesi ve ABD Çalışma Bakanlığı’nın zorla iş bulma bulguları, temiz enerji ve otomotiv sektörleri için bir uyarı işareti olmalıdır.
Endonezya’nın nikel endüstrisi milyarlarca dolarlık Çin yatırımı ile desteklenmektedir. Bu, özellikle nikel kullanımı olan EV pilleri için özellikle temiz enerji geçişini lekeleyebilir. Bloomberg News’ten yapılan bir araştırma raporu, Endonezya’nın Çin’le işbirliğinin karanlık bir resmini çizmektedir. Rapora göre, adalardaki nehirler maden atığıyla kırmızı akarken yerel ekosistemler tahrip edilmektedir. Çalışan ölümleri ve çatışmaların rahatsız edici bir şekilde yaygınlaştığı belirtilmektedir. Endonezya’nın nikel endüstrisinde Çin’in yoğun katılımı, madencilik ve işleme için yaklaşık 30 milyar dolarlık kaynağı hızla genişletmiştir. Son on yılda Endonezya’nın maden nikel üretimi, 2013 yılında 440.000 metrik ton iken 2023 yılında 1.800.000 metrik tona yükselmiştir. 2030’a gelindiğinde, Endonezya dünya nikelin yarısından fazlasını madencilik ve rafine edilmesi konusunda lider konumuna gelebilir – ancak zorlu insanları ve çevreyi önemli bir maliyete mal olur. Endonezya’nın nikel ekonomisi çekici olsa da gerçek maliyetler gizlidir.
Batılı üreticiler ve yatırımcılar, ‘kan nikel’ kaynağını Endonezya’dan tedarik etmenin risklerini göz önünde bulundurmalıdır. Doğrudan maliyet tasarruflarından öte, uzun vadeli itibari ve operasyonel riskler göz önünde bulundurulmalıdır. Halkın geri dönüşü, özellikle sürdürülebilirlik taahhütlerini öne çıkaran şirketler için önemli bir marka zararına yol açabilir. ABD düzenleyicileri yeşil yıkamayı incelemeye başladığında, üreticiler, beyan ettikleri değerlere aykırı malzemeleri tedarik etmekten kaynaklanan cezalarla karşılaşabilirler.
News
