Gelişmekte olan Asya’nın ihracata dayalı ve sermaye sıkıntısı çeken ekonomileri, Fed’in bu hareketinden sonra dikkatlice hareket etmek zorunda kalacaklar.
Federal Rezerv’in bu Çarşamba günü (18 Eylül) gerçekleştireceği faiz indirimi, küresel ekonomiler için derin, ancak hemen öngörülemeyen etkilere sahip olacak. Ve hiçbir yerde, ABD dışında, bu etkiler Asya’da daha keskin hissedilecek. Bu hafta toplantılarını tamamlayacak olan ABD Merkez Bankası’nın faizleri çeyrek puan düşürmesi bekleniyor ve bu da son dört yıldır ilk rahatlama işareti olacak, agresif enflasyonla mücadele kampanyasının sona erdiğini işaret edebilecek bir değişimin başlangıcı olabilir. Ancak Asya ekonomileri için Fed’in bu hareketi sadece Amerikan politika önceliklerinin bir yansıması değildir – aynı zamanda piyasaları, büyüme olanaklarını ve para birimlerinin istikrarını bilinmeyen yollar ve yerlerde zorunlu olarak sallayacak bir para depremidir. Sıkılaştırmadan gevşemeye geçiş, sadece ABD’deki piyasa ve yatırımcı beklentilerinin şekillenmesine yardımcı olmayacak, aynı zamanda küresel sermaye akışlarının yönünü, döviz kurlarını ve Asya’daki enflasyon baskılarını da büyük ölçüde etkileyecek. Son yıllarda Asya ekonomileri bir ipte yürümek zorunda kaldılar. Yoğun enflasyonla, tedarik zinciri engelleriyle ve değişken emtia fiyatlarıyla başa çıkmak zorunda kaldılar, tüm bunlar ABD ekonomisinin küresel büyüme motoruna bağlı kaldılar. Federal Rezerv’in faiz indirimi biraz rahatlama sağlayabilir -ya da tersine- yeni belirsizlikler ve riskler yaratabilir. Fed’in faiz indiriminin beklenen hemen etkilerinden biri, Amerikan dolarının zayıflaması olacak, çünkü sermaye ABD’den daha yüksek getiriler için başka yerlere gitmeye başlayacak.
Japonya, Çin ve Güney Kore gibi ekonomiler için bu başlangıçta bir sermaye kazancı gibi görünebilir. Daha zayıf bir dolar genellikle Asya para birimlerinin güçlenmesi anlamına gelir, ithalatlarını daha ucuz hale getirir ve bu ülkelerin kendi enflasyon baskılarıyla başa çıkmaları için rahatlık sağlar. Daha ucuz ithalatlar, hala yükselen gıda ve enerji maliyetleriyle mücadele eden ekonomilerde tüketici fiyatlarının düşmesi anlamına gelir. Ancak ihracata dayalı ekonomiler için durum çok daha karmaşıktır. Doların zayıflaması yerel satın alma gücünü artırabilir, ancak ihracat rekabetini yurtdışında olumsuz etkileyebilir. Çin, Güney Kore ve Japonya gibi ülkeler ihracat devleri ve Amerika önemli, kârlı bir pazar. Eğer bir faiz indirimi nedeniyle dolar büyük ölçüde zayıflarsa, malları Amerikan pazarlarında hızla pahalılaşabilir. Bu, ihracata dayalı ekonomiler için küçümsenemeyecek bir konudur, çünkü ihracat, GSYİH’larının önemli bir kısmını oluşturur ve artan tarifeler ile artan ABD korumacılığı döneminde bu çok daha önemli hale gelir. ABD tüketicisinin zaten yüksek fiyatlarla sıkıştığını ve artan resesyon tehdidi altında olduğunu göz önüne alırsak, daha pahalı olan Asya malları talebi azaltabilir, bölge genelinde büyüme olasılıklarına yardımcı olmak yerine zarar verebilir. Çin, bu konuda tipik bir örnektir. Dünya ekonomisinin ikinci büyük ekonomisi zaten yavaş ekonomik büyüme, deflasyon baskıları ve çözülememiş bir mülk krizi ile karşı karşıya. Daha düşük bir ABD referans faiz oranı, Amerikan varlıklarının getiri avantajını azaltarak Çin’den yapılan büyük sermaye çıkışlarını dengeleyebilir, ancak beklenmedik şekilde yuan’ın değer kazanmasına neden olabilir. Bu kadar çok ihracata dayalı bir ekonomide, güçlü bir yuan, Çin mallarının küresel pazarlarda daha az fiyat rekabeti yapmaları sonucu ticareti olumsuz etkileyebilir. Dahası, faiz indirimi ve daha zayıf bir doların daha geniş bir ABD ekonomik yavaşlamasına neden olması durumunda, ikili ülkeler arasındaki sıkı ticaret bağları nedeniyle Çin’in büyümesi daha da yavaşlayabilir. Diğer Asya kalkınmakta olan pazarlar, Endonezya, Malezya ve Hindistan gibi ülkeler de Fed’in hareketinin ardından dikkatli bir şekilde ilerlemek zorunda kalacak. Bu ekonomilerin birçoğunda enflasyon hala büyük bir endişe kaynağı ve merkez bankaları enflasyon baskılarını daha da artırmamak için faiz oranlarını indirmekte tereddüt ettiler. Washington’daki bir faiz indirimi, bu ülkelerden birçoğunda yatırımcıların daha yüksek getiriler arayışında ABD’ye kaçışını dengeleyerek sermaye çıkışını stabilize etme konusunda biraz rahatlama sağlayabilir. Ancak bu paranın diğer yüzü, daha düşük ABD faiz oranlarıyla bu ekonomilerin dolar karşısında güçlenmesi ve ithalat maliyetlerinin düşmesi nedeniyle artan enflasyon baskılarına karşı karşıya kalabileceğidir. Bu dinamik, yerel merkez bankalarını zor bir konuma itebilir ve onları güçlü bir para biriminin getirdiği faydaları, kaçak enflasyon risklerine karşı tartmaya zorlayabilir. Dolayısıyla, büyük soru Asya merkez bankalarının nasıl tepki vereceğidir. Bazıları, büyümeyi ve yatırımı teşvik etmeyi umarak ABD ile eş zamanlı olarak kendi faiz oranlarını kesebilirler. Ancak bu tür hamleler riskler içerebilir. Daha önce görüldüğü gibi, küresel parasal gevşemenin önceki dönemlerinde olduğu gibi, kolay kredi bazen özellikle Çin gibi ülkelerde zaten gerilen emlak piyasalarında varlık balonlarına neden olabilir. Diğerleri, ABD’nin faiz indiriminin küresel sahnede nasıl oynandığını görmeden bir sonraki hamlelerini yapmadan önce beklemeyi tercih edebilirler. Her durumda, kararlar kolay olmayacak. Bu hafta faiz oranlarını kesme olasılığını gösteren bir ABD Merkez Bankası kararının küresel ekonomide bir bölümün sonunu işaretlediği şüphe götürmez, ancak Asya için çok daha karmaşık bir hikayenin başlangıcı olabilir. Nigel Green, deVere Group’un CEO’su ve kurucusudur.
News
