ABD Çalışma Bakanlığı raporu, Çin yatırımlı endüstride kötüye kullanımın türetilmesiyle dolu, muhtemelen Endonezya’nın EV pil hedeflerine darbe vurabilir
JAKARTA – ABD Çalışma Bakanlığı, Endonezya’nın zorla emek kullanılarak üretilen ürünler listesine nikelini ekledi, bu da Güneydoğu Asya ülkesinin Batı ve Çin şirketleri için istenen pil malzemelerinin ana küresel tedarikçisi olma hedefine önemli bir engel olabilir. Şu anda herhangi bir derhal yasal veya düzenleyici sonuç doğurmayan rapor, Doğu Endonezya’daki Sulawesi ve Maluku adalarında yoğunlaşan nikel fabrikalarındaki çalışma koşullarına ve basında çıkan haberlere dayanmaktadır.Çin ve Endonezyalı firmaların ortaklığıyla sahip ve işletilen endüstri parklarında, her iki ülkeden işçiler, iddiaya göre keyfi maaş kesintileri, şiddet, zorla fazla mesai ve sürekli gözetimle karşı karşıya kalıyorlar. Çinli işçilerin pasaportların ellerinden alınması ve hareketlerinin kısıtlanması da bulunmaktadır.Orta Sulawesi’de bulunan Morowali, endüstride bir merkez haline gelen bir bölge olup, Asya Times’a konuşan işçiler, benzer iddiaları yinelediler ve güvensiz çalışma koşullarını da vurguladılar. Endonezya Morowali Endüstri Parkı’nda çalışan ve Serikat Buruh Industri Pertambangan sendikasının üyesi olan Muhammad Taufik, “Rotasyonlu makinelerle değil, toz, sıcak buhar gibi çevresel sorunlarla yükseklikte çalıştığımızı ve sıklıkla kaza geçirdiğimizi söyledi. “Üretim güvenlikten önceliklidir.”Trend Asia adlı, sürdürülebilirlik konuları üzerinde çalışan Jakarta merkezli bir kuruluşun araştırmasına göre, 2015 ve 2023 yılları arasında, nikel rafinaj endüstrisine bağlı olarak, 91 işçi ölümcül iş kazalarında yaşamını yitirdi.En kötü kaza, 2023 Aralık ayında bir fabrika patlamasında 21 işçinin ölümüyle sonuçlandı, 13 Endonezyalı ve 8 Çinli. Endonezya Nikel Madenciler Derneği, Çalışma Bakanlığı ve işçilerin iddiaları hakkında Asia Times’ın talebine yanıt vermedi.
İddiaların yapıldığı sanayi parkları, Endonezya’nın nikel endüstrisinin ve hükümetin hammaddeleri ihracat etmek yerine minerallerde değer eklemeyi hedefleyen sanayi stratejisinin merkezi olarak hizmet vermektedir. Birçoğu hükümet tarafından ulusal stratejik projeler olarak belirlenmiştir ve hızlandırılmış düzenleyici onay ve askeri ve polis koruması gibi çeşitli faydalar getirmektedir. Çevresel etki veya çalışma koşullarıyla ilgili protesto yapan yerel halk veya işçilerin, yetkililer tarafından soruşturma ve tacize uğradığını iddia etmektedirler. Bazıları için ABD Çalışma Bakanlığı raporu, Endonezya’nın nikel endüstrisini temizlemek için harekete geçmesi gerektiğinin daha fazla kanıtıdır. Jakarta merkezli madencilik sektöründeki suistimalleri izleyen bir NGO olan Jatam’ın araştırma başkanı, “Çünkü çevresel ve sosyal maliyetler çok pahalı” dedi.
Ancak, dış bir baskı olmadan bu pek mümkün görünmüyor. Endonezya hükümeti, nikel cevheri arzının değer zinciri üzerinde ilerlemeyi sağlayan bir stratejiye büyük yatırım yapmaktadır. 2023 yılında, S&P Global Research’e göre, Endonezya küresel nikel üretiminin %40.2’sini oluşturdu. Endonezya’nın payı önümüzdeki 4-5 yıl içinde %75’e kadar yükselebilirken, genişlemeye devam ederken diğer küresel üreticilerin rekabet edememesi beklenmektedir. Endonezya, nikel ve kobaltın yeşil toz halindeki bir karışımı olan MHP’nin üretiminde neredeyse tamamen hakimdir.
Endonezya endüstrisi şu anda hem Çevresel, Sosyal ve Yönetişim (ESG) kaygılarının hem de jeopolitik gerilimlerin hedefinde bulunuyor. Şimdiye kadar, endüstri Çin-Endonezya ortaklığı olarak inşa edildi. Çin sermaye, teknik bilgi ve patlayan EV endüstrisinin pazarlarını sağladı. Endonezya ise madenleri sağladı ve çinli şirketleri gelişmiş saflaştırma tesislerini geliştirmek için ihracat yasakları ve vergi teşvikleri kullandı.
Endonezya hükümeti şu anda kaynaklarını çeşitlendirmeye ve değer zincirinde daha da yukarı taşımaya çalışıyor, Endonezya’da piller ve EV’ler üretmek. CATL, Wuling ve BYD gibi Çinli pil ve EV üreticileriyle birlikte Güney Kore’nin LG ve Hyundai de Endonezya’da üretime başladı. Ford dışındaki Amerikalı rafinatörler ve otomobil üreticileri Endonezya’ya yatırım yapmak konusunda yavaş davranırken, Tesla, Volkswagen ve BASF gibi şirketlerin ileri sürdüğü veya söylentileri çıkan projeler gerçekleşmedi veya dagılmalara uğradı.
Endüstrinin çevresel etkisi ve işçi koşulları hakkındaki olumsuz manşetler de durumu daha da kötüleştirmiştir. Eşit derecede önemli olan, ABD öncülüğündeki Çin kaynaklı tedarik zincirlerinin “riske atılmasına” biraz mesafeli durmalarından dolayı, Çinli şirketlerle çok yakından çalışmaya isteksiz olmalarıdır.
ABD Enflasyon Azaltma Yasası kapsamında, piller ve EV’ler, Amerika ile serbest ticaret anlaşması bulunmayan ülkelerin minerallerini kullandıklarında cömert vergi kredilerine yalnızca hak kazanabilirler. Bu konuda Endonezya, ABD’yle bir serbest ticaret anlaşmasına sahip olmadığından, bu cömert vergi kredilerine hak kazanamaz. Sübvansiyon koşulları ayrıca, bu tedarik zincirlerinin Çinli şirketlere karşı ne kadar maruz kalabileceğini keskin bir şekilde sınırlamaktadır.
Buna karşın, Avrupa Birliği yakında, sosyal ve çevresel riskler konusunda sıkı standartlar da içeren bir Batarya Pasaportu başlatacak.
Konuşmak istemeyen Endonezya nikel şirketlerindeki üst düzey kişiler, Batı şirketlerinin kendileriyle çalışmak istediklerini ancak kendi ülkelerinin düzenleyici gereksinimlerinin bunu karmaşık hale getirdiğini söylüyorlar. Son ABD Çalışma Bakanlığı raporu, bu karmaşıklıklara katkıda bulunacaktır. Endonezya nikelinin ABD pazarlarına ve sübvansiyonlara erişimini sağlamak için bir “kritik mineral anlaşması” yapma konusunda kararlaştırılmış ABD-Endonezya görüşmeleri durmuş durumda. Etkili ABD senatörleri, Çin etkisinin Endonezya’nın tedarik zincirinde nasıl görüldüğü konusunda endişelerini dile getirmişlerdir. Federal bir kuruluşun zorla emek iddiaları, sadece değirmenin suyuna daha fazla katkı sağlayacak.
Ancak, Endonezya nikelsiz, America’nın EV benimseme ve karbonlaştırma hedeflerine ulaşmada zorlanacak, UBS’in baş pil malzemeleri analisti Tim Bush’un Asia Times’a bu yıl verdiği röportajda belirtildiği gibi. EV benimseme Amerika’da zaten tahminlerin gerisinde – kısmen Amerikan EV’lerinin nispeten yüksek fiyatlarından dolayı, daha ucuz Çin üretimi olanlar %100 tarifelere tabi.
Ancak, Endonezya da kayıplı çıkacak. Nikel kullanmayan, daha ucuz olan demir fosfat EV pilleri, küresel pazar payını artırmaktadır.
Daha pahalı nikel ve kobalt pillerine hala yer var, ancak muhtemelen büyük ölçüde Amerika ve Avrupa gibi zengin pazarlarda, tüketiciler yüksek performans ve daha fazla menzil için ekstra ödeme yapmaya istekli olduklarından. Bu da şu an en karlı talebin olduğu pazarlarda Endonezya’nın nikelinin kısa sürede dışlanabileceği anlamına gelmektedir.
News
