Harris şimdi Trump ekibinin saldırılarıyla başa çıkabileceğini, gazetecilerin sorgularını ve TV tartışmasını yapabilme becerisini göstermek zorunda.
Şikago’daki Demokrat Ulusal Konvansiyonu büyük bir başarıydı, yıldızlarla, alkışlarla, birlikle ve heyecanla doluydu. Ancak şimdi Kamala Harris için çok daha zor bir görev başlıyor, çünkü 5 Kasım’da Amerika Birleşik Devletleri’nin 47. başkanı seçilmeye aday olacağı muhtemelen çirkin ama heyecanlı bir seçim kampanyasının kalan 72 gününü geçirmek zorunda. Ve geçen haftaki gibi, seçim hikayesi artık kontrolünde olmayacak.
Yine de, onun (ve partisinin) başarısını küçümsememeliyiz. Sadece 21 Temmuz’da Demokrat Parti’nin adayı olarak ortaya çıkan ve Başkan Joe Biden’ın yarıştan çekilmesiyle 3.5 yıldır başkan yardımcısı olarak düşük halk desteği oranlarına sahip olan Harris, zayıf olanın öncüsüne sadece bir ay içinde dönüşmüştür. Ulusal kamuoyu anketlerinde ve seçimi belirleyecek olası Pennsylvania, Michigan ve Wisconsin gibi önemli eyaletlerde Donald Trump’ın önünde bulunuyor. Ancak Demokratik Ulusal Konvansiyonu’nın ardından yeni anketler dramatik bir değişikliği göstermedikçe, liderliği güven vermek için yeterince büyük değil. 2016 kampanyasının aynı aşamasında Hillary Clinton’un elinde olan lead kadar küçüktür, oylamayı kaybeden Donald Trump’a karşı. Harris’ın liderliği büyüme potansiyeline sahip olsa da, bu hala sıkı bir yarış olacak gibi görünüyor.
Geçen hafta konvansiyonda, o ve partisi üç ana göreve ulaşmak zorundaydı:
İlk olarak, Harris’in adaylığı üzerine ya da daha spesifik olarak, Biden yönetiminin ana dış politika kabusu olan Gazze’deki savaşa karşı birliği sağlamak zorundaydılar.
İkinci olarak, iç ve dış politika açısından Harris ve parti neyi temsil ettiğini tanımlamaya başlamaları gerekiyordu.
Ve en önemlisi, Harris ve ortağı Tim Walz’ın, Minnesota valisi, gelecek dört yıl Beyaz Saray’ı işgal etmek için güvenilir bir ekip olduğunu göstermeleri gerekiyordu.
İlk görevde, konvansiyon, bir ay önce beklenenden daha başarılıydı. Gazze konusunda bazı protestolar vardı, ama başlıkları dolduracak kadar değil, ve parti içinde açık bölünmelerin işaretleri yoktu. Orta Doğu’daki olaylar hala seçime doğru yol alabilecekleri için Harris’e baş ağrısı yapabilir, ancak “insan acısının ölçeği” konusundaki açıklamaları doğru tonu belirledi.
İkinci görevde, seçmenler genellikle spesifik politika duruşlarına dayanarak karar vermezler. Çoğu insan için çok teknik, soyut ve muhtemelen taraflıdır: bazıları politika duruşlarını anlamayacak, diğerleri onlara inanmayacak. Muhtemelen önemli olan, bu duruşların adayların temel tutumları hakkında verdiği izlenim ve düşüncelerinin orta yere vereceği anlaşılan tutarlılık.Measured in that way, although many proposals were half-baked at best, the team has probably been successful in conveying the idea that the main Harris-Walz concerns in government will be yani çok sayıda öneri en fazla yarı pişmiş olmasına rağmen, takımın hükümetteki ana Harris-Walz endişelerini iletmekte başarılı olduğu düşünülüyorbu da genellikle, ordinary insanlar için yaşam maliyetini düşürme,
quasi-monopolistik büyük şirketlerin aşırı gücünü sınırlama, ve
Temel özgürlükleri geri getirme – ve özellikle kürtaj hakları konularında.
Kimse onların sihirli bir formülasyona sahip olduklarını kabul etmeyecek ve birçok kişi muhtemelen yasadışı göç ile ilgili bir şeyler başaracaklarını da şüpheyle karşılayacak. Sınıra güvenlik konusunda, en iyi umutları, Trump’ın sahip olduğunu düşündüğü herhangi bir avantajı ortadan kaldırmaktır.
Dış ilişkiler, Amerikan seçimlerinde genellikle sadece bir yan gösteri olmaktadır. The Economist’te olduğumda, Amerika’nın büyük küresel rolüne ne kadar az zaman ve dikkat ayrıldığından her dört yılda bir üzülürdük. Bu yıl, spekifik politika duruşları ve ülkeler açısından aynı olacaktır. Ancak, yabancı işlerin rakip adayların karakterini tanımlamada oynayabileceği rol açısından olağandışı olacağına dair söz verir ve seçmenlerin karakter ve davranış algılarının sonuçları olması muhtemeldir.
Geçen ay sözler ve performanslarıyla Kamala Harris ve Tim Walz, kendilerini pozitif, iyimser ve Amerikalı terimlerle “normal” olarak sunmayı başardılar – hepsi de seçim nitelikleri. Donald Trump ve ortağı JD Vance’ın “tuhaflar”, “ciddi olmayanlar”, derinlemesine negatifler ve birçok açıdan tehlikeli oldukları mesajı, güçlü ve inandırıcı olarak kanıtlanmıştır. Reprodüktif haklar, kişisel özgürlük ve demokrasinin tehdidine odaklanarak Demokratlar, genellikle Cumhuriyetçilerin sahip olduğu ve sahip olduğu bir kelimeyi başarıyla ele geçirdi, yani “özgürlük”.
Bu, gelecek yedi haftanın öfkeli mücadelesine girmek için mükemmel bir platform sağlayacaktır. Ancak, henüz yapmadığı şey, Harris-Walz ekibini kriz sırasında güçlü liderlik ve güvenilirlik sağlamaya meyilli olmak olarak açık ve inandırıcı bir şekilde etiketlemektir.
Kabul konuşmasında, Harris, Çin ve Rusya’ya karşı sert tutum alacağından ve Trump’ın Kuzey Kore’nin Kim Jong-un gibi zalim diktatörlerle dostluğunu hatırlatarak, oturduğunda güçlü ve kararlı bir lider olacağını göstermeye çalıştı.
Ancak, güçlü, hatta kararlı sözler kullanmak yeterli olmayacak. Harris şimdi, günlük olarak Trump ekibinden gelen saldırılarla, gazeteciler tarafından sorgulanırken ve özellikle iki tarafın şimdiye kadar katılma konusunda anlaştığı tek yüzyüze TV tartışmasında, 10 Eylül’de ABC’de gösterime girecek şekilde güçlü ve kararlı olabileceğini göstermek zorunda.
News
