Yapay Zeka (AI) teknolojisi son zamanlarda merkezde yer alarak, Nvidia gibi şirketlerde büyük ilgi yaratmış ve şimdi dünyanın en değerli şirketleri arasında yer alıyor. Ancak bu teknoloji, dijital dünyamızı mümkün kılan diğer teknolojiler arasında nerede konumlanıyor? En uzak ve etkili önceki yenilikler genellikle güçlü bilgisayar ve iletişim sistemlerini sağlayan elektronik cihazlara dayanıyordu. Her şey 1946’da icat edilen transistörle başladı ve dijital elektronik çağımızın tohum icadıdır. Transistör, boşaltma tüplerinin yerini alan ve tüm elektronik sistemlere olanak tanıyan katı hâl cihazıdır. Ölçeklenebilirliği, güvenilirliği ve düşük anahtarlama gücü dağılımı ile önceden boşaltma tüpleri kullanılarak mümkün olmayan güvenilir hesaplama sistemlerini sağlamıştır. 1960’larda ikinci önemli icat geldi: yonga üzerine birden fazla bağlı transistörü birleştiren entegre devre. Bugün milyarlarca transistör barındıran birkaç transistörden yongaya genişleyen bu icat, neredeyse tüm mevcut elektronik sistemlerin temelidir. Devrim niteliğindeki bilgisayar sistemleri yüksek hızdaki bağlantıları gerektirir ve lazerlerin ve fiber optiklerin icadı bu sorunu çözdü. 1970’lerde geliştirilen en yaygın kullanılan lazerler, yüksek veri hızlı fiber optik tabanlı veri iletişimleri ile veri iletişimini sağlayan yarı iletken lazerlerdi. Bugün fiber optik iletişim, kablosuz sistemlerle beraber dijital iletişimi domine eder. 1990’larda internetin ortaya çıkması, küresel tüketici ve ticari iletişimi sağlayan altyapı gelişimini tamamladı. Bilgisayar yazılım teknolojisi gelişirken, sistemlerdeki hızlı gelişmelerin gerisinde kaldı ve bu da verinin hızla artmasına neden oldu. Sonuç olarak, dünyanın sistemleri işe yaramayan büyük miktarda veri üretti. Veriyi düzenlemek ve kullanmak için daha iyi yöntemler gerekiyordu. Varolan teknolojideki sınırlamaları tanıyarak, insan beyninin benzersiz yetenekleri hakkındaki kavramları bilgisayar sistemlerine uygulamak için 1950’lerden beri akademik çalışmalar devam etmektedir. İnsan beyni, insan işlemlerini yönetmek için ihtiyaç duyulan çok fazla dağıtılmış elemanın (nöron) temeline dayanmaktadır. AI teknolojisinin temeli olan fikir, bilgisayar veri işlemenin insan beynininki gibi (nöral işleme) olması gerektiği idi. Bu tip işlemenin, bilgisayar gücünü çok daha verimli bir şekilde kullanarak bilgiye erişimi ve düzenlemeyi mümkün kılacağına inanılıyordu. Ancak pratik sonuçlar yavaş çıktı. Önerilen AI sistemleri, yoğun paralel veri işlemine dayanıyordu. Kullanışlı sistemler inşa etmek için gereken şey, birçok işlem transistörü tarafından desteklenen yeterli işlem kapasitesiydi. Bu tür sistem ve algoritmalar üzerine yıllarca araştırma yapıldı ve çok az somut etki gösterildi. Sonunda, entegre devre performansının Moore’un Yasası doğrultusunda iyileşmesiyle, gerçekten dikkate değer veri işleme sonuçları gösteren kullanışlı AI sistemleri inşa etmek mümkün oldu (Nvidia’nın işlem cihazı liderliği ile). Bundan dolayı yaygın halk heyecanı. Ancak tüm bu heyecan haklı mı? Bence, AI, önceki büyük dijital teknoloji icatlarına yan yana bir sıra hak ediyor. AI, verinin kullanımında ve değerinde büyük bir iyileşmeye olanak tanır. Yeni bilgi yaratmaz ancak veride gizli kalan desenleri görebilir. AI icat etmez ancak gizli ilişkileri ortaya çıkararak insan icadını teşvik edebilir. Son olarak, mevcut sistemlerle hatalı olabilecek işlevleri gerçek zamanlı olarak insanlarla etkileşim kurarak gerçekleştirebilir. Hayır, bilgisayarlara insan zekası vermez ancak insan zekasının yeni seviyelerde performans göstermesini sağlar. Henry Kressel, bir teknolog, mucit, iş yöneticisi ve yazar olup, yarı iletken lazerlerin pratiğe yönelik öncülüğünü yapmış önemli icatlar da dahil olmak üzere birçok önemli yenilik yaratmıştır. Aynı zamanda teknoloji şirketlerine uzun vadeli özel sermaye yatırımcısıdır.
News
