Venedik, Barselona ve Santorini’de olduğu gibi, Endonezya’nın Bali adası da Asya’da cenneti cehenneme çevirebilecek kitle turizminin nasıl olabileceğini gösteriyor.
2024 yılında Venedik’te benzer protestoların ardından Barselona halkı, temmuz ayında turistlere karşı yürüdü. Son zamanlarda ise Yunanistan’da Santorini’de, yerel halkın, zirve tatil sezonunda binlerce turistin gelmesine yer açmalarını isteyen bir Facebook gönderisinden sonra büyük öfke yaşandı.
Bunlar aşırı turizmin belirtileridir: ziyaretlerin hedefin kapasitesini aşması, yerel halkı kızdırırken turistleri de mutsuz eder. Yerel yönetimler, ziyaretleri daha pahalı hale getirmek ve ne kadar insanın geldiğini sınırlamak için turizm vergileri veya giriş ücretleri önermiştir.
Bazı turizm araştırmacıları, insanları kırsal alanlara veya daha yoksul ülkelere tatil yapmaya teşvik etmiştir, böylece ekonomilerine destek olabilirler. Ancak aşırı turizm gelişmekte olan dünyada da var. İşte burada nasıl göründüğü.
Kalabalık turist adası üzerinde seyahat
Bali, Endonezya takımadalarında önemli bir turizm destinasyonudur ve ülkeye gelen uluslararası ziyaretlerin neredeyse yarısını oluşturur.
Bunlara ulaşmanın en güvenilir yolu hava seyahatidir, ancak büyük bir karbon emisyonu kaynağıdır ve bu da Endonezya gibi daha yoksul ülkeleri olumsuz etkileyecek olan bir iklim krizini körüklemektedir. Yaklaşık 15 milyon ziyaretçi 2023 yılında geldi – pandemiden önceki 2019 seviyelerine yakın.
Bali’ye bağımlı turizm ekonomisi (2019’da bölgesel GSMH’nın %61’ini sağladı) Covid-19 tarafından neredeyse donduruldu. Ancak şehirlerde kilitlenen turistler için pandemi, Bali ve özellikle adanın kırsal kesimlerini yeniden ilgi odağı haline getirdi. Merkezi yüksekliklerde bulunan geleneksel bir Balil kasabası olan Penglipuran, temmuz ayında her gün binlerce ziyaretçi çekiyordu.
Fakir bölgeleri ziyaret etmeye teşvik etmek, sakinleri olumsuz bir şekilde dezavantajlandırabilir ancak bu, Venedik veya Barselona’daki insanların deneyimlediği şekilde değildir. Sonuçta, daha zengin Avrupa şehirlerinde yollar ve toplu taşıma daha iyi korunmaktadır.
Tüm sorunlarına rağmen araç kiralama, Bali’de hızla büyüyen bir ticaret sunmaktadır.
Etrafta yaşayan ve uzun yıllardır turistlerin taşınmasını sağlayan kişiler bu yüzden trafik sıkışıklığını ve seyahat karmaşasını hafifletmeye yönelik çabalar, tur grupları için toplu taşımacılık veya ücretsiz servis otobüsleri tasarlanarak karşılandığında yerel protestolarla ve araç kiralama işletmelerinin öfkesiyle karşılaşmıştır.
Kontrolsüz gelişme, turizmin hem yerel halk hem de turistler için sahip olabileceği karşılıklı faydaları heba eder. Benzer şekilde, ne yerel halk ne de turistler seyahat etmeleri yasaklanmalı, ancak sorumlu bir şekilde seyahat etmelidirler.
Bali’deki havaalanını Seminyak ve Nusa Dua gibi şehir Bali’nin en popüler bölgeleri ile bağlayacak olan bir demiryolu ulaşım planı, şehir merkezi etrafındaki yol trafiğini hafifletmeye yardımcı olabilir.
Yerel araç kiralama işletmeleri kırsal alanlarda faaliyetlerine devam edebilir, ancak sürücülerini daha az yoğun yollara yönlendirmelidir.
Zengin ülkelerden daha az donanımlı olan fakir destinasyonlar, aşırı turizmin sosyo-ekonomik ve çevresel maliyetlerini yönetmek konusunda daha az yetenekli olabilirler. Ve sonuç olarak, şişkin bir turizm sektörü, azalan çevresel kalite, mutsuz yerel halk ve sonunda daha az turist içeren kendi sonunu içinde barındırır.
Rama Permana, Bournemouth Üniversitesi’nde Sürdürülebilir Seyahat Doktora Adayıdır.
Bu makale, The Conversation’dan bir Creative Commons lisansı altında yeniden yayımlanmıştır. Orijinal makaleyi okuyun.
News
